Алешавічы

вёска ў Мастоўскім раёне Гарадзенскай вобласьці Беларусі

Алешавічы[2]вёска ў Мастоўскім раёне Гарадзенскай вобласьці. Вёска ўваходзіць у склад Мастоўскага сельсавету.

Алешавічы
трансьліт. Aliešavičy
Сядзіба Незабытоўскіх
Сядзіба Незабытоўскіх
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Мастоўскі
Сельсавет: Мастоўскі
Насельніцтва: 34 чал. (2009)[1]
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1515
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 53°30′34″ пн. ш. 24°36′57″ у. д. / 53.50944° пн. ш. 24.61583° у. д. / 53.50944; 24.61583Каардынаты: 53°30′34″ пн. ш. 24°36′57″ у. д. / 53.50944° пн. ш. 24.61583° у. д. / 53.50944; 24.61583
Алешавічы на мапе Беларусі ±
Алешавічы
Алешавічы
Алешавічы
Алешавічы
Алешавічы
Алешавічы
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Да 2013 году вёска ўваходзіла ў склад Мікелеўшчынскага сельсавету[3].

Гісторыя рэдагаваць

 
Сядзіба Незабытоўскіх у Алешкавічах на малюнку Н. Орды, XIX ст.

Напрыканцы XVIII ст. Ян Незабытоўскі купіў маёнтак у сям’і Баранавічаў. Сядзіба Незабытоўскіх у Алешавічах зьявілася ў XIX стагодзьдзі.

Зь верасьня 1939 году вёска ў складзе БССР. У 1941 годзе савецкія вайскоўцы перад адступленьнем узарвалі снарады, якія былі ў складзе (лямусе). Ад гэтага згарэў маёнтак, ад гарачых асколкаў загарэлася вёска і амаль уся згарэла. Людзі хаваліся ў лесе, а калі вярнуліся, то знайшлі толькі папялішча[4].

Насельніцтва рэдагаваць

  • 2009 год — 34 чалавекі[1]

Славутасьці рэдагаваць

  • Гаспадарчы двор Незабытоўскіх

Страчаная спадчына рэдагаваць

  • Сядзіба Незабытоўскіх

Асобы рэдагаваць

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ а б Колькасьць насельніцтва Беларусі на кастрычнік 2009 году (рас.)
  2. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf) С. 285
  3. ^ Решение Гродненского областного Совета депутатов от 28.08.2013 N 252 О некоторых вопросах административно-территориального устройства Мостовского района Гродненской области (рас.)
  4. ^ Успаміны Хведара Нюнькі, 2000