Алег Табакоў
Але́г Табако́ў (па-расейску: Олег Табаков, 17 жніўня 1935, Саратаў, РСФСР, СССР — 12 сакавіка 2018, Масква, Расея) — савецкі і расейскі актор тэатру і кіно, рэжысэр. Народны артыст СССР (1988). Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1967), ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Расеі (1997).
Алег Табакоў | |
| па-расейску: Олег Павлович Табаков | |
 Алег Табакоў | |
| Дата нараджэньня | 17 жніўня 1935[1][2] |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Дата сьмерці | 12 сакавіка 2018[4][1][2] (82 гады) |
| Месца сьмерці | |
| Прычына сьмерці | сэпсіс[6] |
| Месца пахаваньня | |
| Месца вучобы | |
| Занятак | тэатральны рэжысэр, тэатральны актор, кінаактор, прадусар, актор, кінапрадусар, пэдагог, тэатральны пэдагог, тэатральны прадусар, тэлеактор, рэжысэр, кіраўнік |
| Навуковая сфэра | пэдагогіка, тэатар[7], directing[d][7], theater management[d][7], акторства[d][7], акторская пэдагогіка[d][7], кінаакторства[d][7] і фільм[7] |
| Месца працы | |
| Дзеці | Антон Табакоў[d], Аляксандра Табакова[d], Павал Табакоў[d] і Марыя Табакова[d] |
| Узнагароды | |
| IMDb | ID nm0845867 |
Біяграфія
рэдагавацьНарадзіўся 17 жніўня 1935 году ў Саратаве, у сям’і лекараў — Паўла Кандратавіча Табакова і Марыі Андрэеўны Беразоўскай. Раньняе дзяцінства правёў з бацькамі і бабулямі. Падчас навучаньня ў школе займаўся ў тэатральным гуртку «Маладая гвардыя», што аказала вырашальны ўплыў на выбар прафэсіі. Сувязь з малой радзімай падтрымліваў усё жыцьцё.
У 1953 годзе скончыў школу, паступіў у Школу-студыю МХАТ на курс Васіля Тапаркова. Падчас вучобы атрымаў першую ролю ў кіно. У 1957 годзе Алег Яфрэмаў стварыў у межах школы-студыі МХАТ Студыю маладога актора, якая пазьней ператварылася ў тэатар «Современник». У ім Алег Табакоў працаваў ад 1957 да 1983 году. У 1983 годзе перайшоў у МХАТ. Паралельна ад 1973 году займаўся выкладчыцкай дзейнасьцю. Ад 1987 году мастацкі кіраўнік тэатру пад уласным кіраўніцтвам («Табакерка»). У 2000 годзе ўзначаліў Маскоўскі Мастацкі тэатар імя Антона Чэхава. Адначасова здымаўся ў кіно (больш за 120 роляў). Памёр 12 сакавіка 2018 году ад сардэчнага прыступу[8].
Фільмаграфія
рэдагаваць
Ролі ў фільмах (выбарачна)
рэдагаваць- 1956 — «Тугі вузел» — Саша Комелеў
- 1964 — «Жывыя і мёртвыя» — Круцікаў
- 1968 — «Вайна і мір» — Мікалай Растоў
- 1969 — «Штрыхі да партрэта У. І. Леніна» — Мікалай Бухарын
- 1973 — «Сямнаццаць імгненьняў вясны» — Шэленбэрг
- 1976 — «Марк Твэн супраць…» — Марк Твэн
- 1978 — «д’Артаньян і тры мушкетэры» — кароль Людовік XIII
- 1979 — «Масква сьлёзам ня верыць» — Валодзя
- 1983 — «Мэры Попінс, да пабачэньня!» — Міс Ютымія Эндру
- 1984 — «Аплядысмэнты, аплядысмэнты...» — Шаўцоў
- 1985 — «Пасьля дожджыку ў чацьвер» — Кашч Бесьсьмяротны
- 1987 — «Чалавек з бульвару Капуцынаў» — уладальнік салуну і бармэн Гары МакК’ю
- 1995 — «Шырлі-мырлі» — Сухадрышчаў
- 1999 — «Што сказаў нябожчык» — сьледчы Енсэн
- 2005 — «Стацкі саветнік» — Уладзімер Андрэевіч Далгарукі
- 2006 — «Андэрсэн. Жыцьцё без каханьня» — Сыман Мэйсьлінг
- 2007 — «Дывэрсант. Канец вайны» — Арцёменка
- 2014 — «Кухня ў Парыжы» — Пётар Аркадзевіч Барынаў
- 2017 — «Кухня. Апошняя бітва» — Пётар Аркадзевіч Барынаў
Рэжысэрскія працы (выбарачна)
рэдагаваць- 1978 — «Дванаццатая ноч» (разам з В. Храмавым і П. Джэймзам)
- 1990 — «Дах» (разам з С.Газаравым)
- 1997 — «Матроская цішыня» (разам з А. Еўлахішвілі)
Агучка мультфільмаў (выбарачна)
рэдагаваць- 1965 — «Гунан-Батар» — Гунан
- 1973 — «Па сьлядах Брэмэнскіх музыкаў» — тэкст ад аўтара (у выданьні на грамкружэлцы ў 1969 годзе)
- 1977 — «Бобік у гасьцях у Барбоса» — Барбос/дзядуля
- 1978 — «Трое з Прастаквашына» — кот Матроскін
- 1980 — «Канікулы ў Прастаквашыне» — кот Матроскін
- 1984 — «Зіма ў Прастаквашыне» — кот Матроскін
- 1984 — «Воўк і цялё» — Воўк
- 2002 — «Пра рыбака і рыбку» — усе пэрсанажы
- 2007 — «Ільля Мурамец і Салавей-разбойнік» — Васілеўс
- 2013 — «Вяртаньне Бураціны» — пан Баскара
Агучка фільмаў (выбарачна)
рэдагаваць- 1968 — «Чараўнік Смарагдавага гораду» — імя пэрсанажу не паказана
- 1971 — «Ехалі ў трамваі Ільф і Пятроў» — голас за кадрам
- 1984 — «Піпі Доўгаяпанчоха» — паліцыянт (роля Баадура Цуладзэ)
- 2004 — «Гарфілд» — Гарфілд
- 2006 — «Гарфілд 2» — Гарфілд
Узнагароды
рэдагаваць- Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1967) — за выкананьне ролі Аляксандра Фёдаравіча Адуева ў спэктаклі «Звычайная гісторыя» паводле Івана Ганчарова
- Заслужаны артыст РСФСР (1969)
- Народны артыст РСФСР (1977) — за заслугі ў вобласьці савецкага кінамастацтва
- Ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцяга СССР (1982) — за заслугі ў вытворчасьці савецкіх тэлефільмаў і актыўны ўдзел ў стварэньні фільма «Сямнаццаць імгненьняў вясны»
- Залатая маска (1996, 2017)
- ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Расеі (1997)
- Мэдаль «У памяць 850-годзьдзя Масквы» (1997)
- Ордэн «За заслугі перад Айчынай» II ступені (2005) — за выбітны ўнёсак у разьвіцьцё тэатральнага мастацтва і шматгадовую творчую дзейнасьць
- Ордэн Крыжа зямлі Марыі 3 ступені (Эстонія, 2005)
- Афіцэр Ордэна Ганаровага легіёну (Францыя, 2013)
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б Oleg Tabakov // filmportal.de — 2005.
- ^ а б Архіў прыгожых мастацтваў — 2003.
- ^ http://www.theatre.ru/chekhov_fest/emudrec.html
- ^ Умер Олег Табаков (анг.) // Meduza — Ilya Krasilyshik, Galina Timchenko, 2018.
- ^ http://www.interfax.ru/culture/603231
- ^ Умер Олег Табаков
- ^ а б в г д е ё Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
- ^ Памёр расейскі актор і тэатральны рэжысёр Алег Табакоў. belsat (12 сакавіка 2018).
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Алег Табакоў (анг.) на сайце IMDb
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |