Інстытут фізыялёгіі
Каардынаты: 53°54′32″ пн. ш. 27°36′37″ у. д. / 53.90889° пн. ш. 27.61028° у. д.
Інстытут фізыялёгіі (наркам. Інстытут фізіялогіі, анг. Institute of Physiology) — дасьледчая ўстанова Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі, створаная ў 1940 годзе ў якасьці Інстытуту тэарэтычнай і клінічнай мэдыцыны.
| Інстытут фізыялёгіі | |
| рас. Институт физиологии | |
.jpg) 2019 год | |
| Абрэвіятура | ІФЛ |
|---|---|
| Дата ўтварэньня | 1940 |
| Тып | навуковая |
| Юрыдычны статус | дзяржаўная ўстанова |
| Мэта | распрацоўка новых спосабаў і прыладаў фізыятэрапіі |
| Месцазнаходжаньне | Менск, Першамайскі раён, вул. Акадэмічная, д. 28 |
| Сяброўства | Рэспубліканскі цэнтар трансфэру тэхналёгіяў |
| Афіцыйныя мовы | расейская |
| Кіраўнік | Сяргей Губкін(be) |
| Намесьніца па навуковай ды інавацыйнай працы | Сьвятлана Манькоўская |
| Навуковая сакратарка | Натальля Паўлава |
| Матчына кампанія | Нацыянальная акадэмія навук Беларусі |
| Сайт | physiology.by |
| Колішняя назва | Інстытут тэарэтычнай і клінічнай мэдыцыны (да 1947 г.), Інстытут тэарэтычнай мэдыцыны (да 1953 г.) |
На 2018 год Інстытут знаходзіўся ў складзе Аддзяленьня мэдычных навук НАНБ. Інстытут фізыялёгіі ажыцьцяўляў набор у асьпірантуру па 4 спэцыяльнасьцях: 1) фізыялёгія, 2) біяхімія, 3) паталягічная фізыялёгія, 4) аднаўленчая мэдыцына, спартовая мэдыцына, лекавая фізкультура, курорталёгія і фізыятэрапія. У дактарантуру набіралі па 2 спэцыяльнасьцях: 1) фізыялёгія, 2) паталягічная фізыялёгія. Інстытут ажыцьцяўляў: 1) распрацоўку і выпрабаваньне фізыятэрапэўтычнага абсталяваньня, 2) досьледы ў галіне функцыянальных асаблівасьцяў біялягічна актыўных дадаткаў і харчовых вырабаў, 3) дасьледаваньне значэньня будовы і хімічнага стану вузаў у парушэньнях сардэчна-ссудзіннай сыстэмы; 4) ацэнку курортаўтваральных чыньнікаў і абгрунтаваньне магутнасьці і напрамку здраўніцы, 5) біяхімічнае дасьледаваньне крыві і імунітэту ў лябараторыі[1].
Будова
рэдагавацьНа 2018 год Інстытут фізыялёгіі ўлучаў цэнтар электроннай і сьветлавой мікраскапіі і 6 лябараторыяў: 1) мадуляцыі функцыяў арганізма, 2) вузавых тэхналёгіяў, 3) нэўрафізыялёгіі, 4) навукова-тэхнічнага суправаджэньня, 5) фізыялёгіі харчаваньня і спорту, 6) шматпрофільную дыягнастычную[1].
Мінуўшчына
рэдагаваць.jpg)
У 1940 годзе Акадэмія навук БССР утварыла Інстытут тэарэтычнай і клінічнай мэдыцыны, які ў 1947 годзе перайменавалі ў Інстытут тэарэтычнай мэдыцыны. У 1953 годзе яго пераўтварылі ў Інстытут фізыялёгіі і стварылі асьпірантуру. Асноўнымі кірункамі дасьледаваньняў былі: цэнтральныя і пэрыфэрыйныя спосабы тэрмарэгуляцыі, тэмпэратурная ўстойлівасьць арганізма; прызначэньне афэрэнтных сыстэмаў твару і іх сувязі з нэрвовымі асяродкамі; спосабы і будова жыцьцяздольнасьці арганізмаў у залежнасьці ад фізыка-хімічных чыньнікаў асяродзьдзя. У выніку ў Інстытуце распрацавалі ўзор нэўроннай сеткі (дзейнасьці нэрвовых асяродкаў) на аснове растарможваньня нэўронаў. Таксама вывучылі хваравітыя станы пры парушэньні спалучэньні тэрмарэгуляцыі і абмену складаных ліпідаў у арганізьме. Дасьледнікі Інстытуту выявілі ахоўныя ўласьцівасьці чыньніка росту нэрваў і эпідэрмісу пры цеплавым і акісьляльным стрэсе, узьдзеяньні іянізавальнай радыяцыі. У Інстытуце працавалі акадэмікі Іван Булыгін(be), Андрэй Дзьмітрыеў(ru), Васіль Лявонаў(be) і Даніл Маркаў(be), а таксама сябар-карэспандэнт Аляксандар Бранавіцкі(be)[2].
.jpg)
На 1998 год у Інстытуце фізыялёгіі дзейнічала 5 лябараторыяў: 1) фізыялёгіі функцыянальных сыстэмаў, 2) рэгуляратных бялкоў і пэптыдаў, 3) фізыялёгіі афэрэнтных сыстэмаў, 4) дастасоўнай фізыялёгіі, 5) фізыялёгіі ствала галаўнага мозгу. Таксама працавала 3 групы: 1) функцыянальнай нэўрамарфалёгіі, 2) экстракардыяльных мэханізмаў рэгуляцыі кровазвароту, 3) эколяга-фізыялягічных праблемаў. На 1998 год у Інстытуце працавалі акадэмікі Давыд Голуб(be), Валер Гурын(be) і Ўладзімер Мацюхін(be), сябры-карэспандэнты Мікалай Арынчын(be) і Ўладзімер Салтанаў(be), 9 дактароў навук[2].
Кіраўнікі
рэдагаваць- Іван Булыгін(be) (1953—1984)
- Валер Гурын(be) (1984—2005)
- Уладзімер Улашчык(be) (люты 2005 — жнівень 2010)
- Восіп Залуцкі(be) (2010 — 13 чэрвеня 2018)
- Сяргей Губкін(be) (з 2018 году)
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б Арганізацыі Аддзяленьня мэдычных навук (Інстытут фізыялёгіі) // Нацыянальная акадэмія навук Беларусі, 30 жніўня 2018 г. Праверана 29 верасьня 2018 г.
- ^ а б Людміла Сурганава. Інстытут фізыялёгіі // Беларуская энцыкляпэдыя ў 18 тамах / гал.рэд. Генадзь Пашкоў. — Менск: Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі, 1998. — Т. 7: Застаўка—Кантата. — С. 274. — 608 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0130-3
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Кантакты // Інстытут фізыялёгіі, 2018 г. Праверана 29 верасьня 2018 г.
- Манаграфіі і артыкулы (рас.)
- Часопіс «Навіны мэдыка-біялягічных навук» (рас.)
- Бягучыя цэны лябараторыі (рас.)
 |
Гэта — накід артыкула пра Беларусь. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |