Эзгірд
Эзгірд (Аскарт, Аскард) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Эзгірд лац. Ezgird / Ezhird | |
| Esgerd | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Aso + Gerd |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Аскарт, Аскард |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Эзгірд» | |
Паходжаньне
рэдагаваць- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Эзгерд, Асгерд, Асгерда, Осгерд або Асгарт (Esgerd[1][2][3], Ásgerðr[4], Asgerd[5], Ásgerða[6], Osgerd, Asgart) — імя германскага паходжаньня[7]. Іменная аснова ас- (ос-) (імёны ліцьвінаў Осман, Асьміна, Ашнар; германскія імёны Osman, Osminna, Asinar) паходзіць ад гоцкага *anseis, германскага ans 'паганскае боства, ідал'[8][9], а аснова -гард- (-герд-, -герт-) (імёны ліцьвінаў Альгерд, Монтгерд, Таўцігерд; германскія імёны Algardus, Mundgerd, Teutgerdis) — ад гоцкага gairdan 'падпяразваць' (пераноснае 'ахоўваць'), garda 'агароджа' (пераноснае 'ахова, бясьпека')[10].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Michel Askart (10 кастрычніка 1683 году)[11].
Носьбіты
рэдагавацьЭзгерды (Ezgird) — літоўскі шляхецкі род зь Віленскага павету[12].
У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпамінаўся маёнтак Аскардзішкі (Аскардишки) у Браслаўскім павеце[13].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Nielsen O. Olddanske personnavne. — Kjøbenhavn, 1883. S. 22.
- ^ Esgerd, Nodic Names
- ^ Jónsson F., Jørgensen E. Nordiske pilegrimsnavne i broderskabsbogen fra Reichenau // Aarbøger for nordisk oldkyndighed og historie. Ser. 3, vol. 13, 1923. S. 17.
- ^ Naumann H. Altnordische Namenstudien. — Berlin, 1912. S. 19.
- ^ Stemshaug O. Norsk Personnamnleksikon. — Oslo, 1982. S. 117.
- ^ Briggs K. An index to personal names in English place-names. — Nottingham, 2023. P. 43.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 126.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 38.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 6.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Klaipėdos miesto ir valsčiaus evangelikų liuteronų bažnyčių vizitacijų 1676-1685 m. dokumentai. — Klaipėda, 2009. P. 229.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 481.
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 9.