Швендэр (Сьвідэр, Свэндар, Сьвінтар, Швыдэр) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Schwender
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Schwend + Heri
Іншыя формы
Варыянт(ы) Сьвідэр, Свэндар, Сьвінтар, Швыдэр
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Швендэр»

Паходжаньне

рэдагаваць

Сьвіндэр або Сьвітэр, пазьней Швэндэр або Швідэр (Swindheri, Suither, Swyter[a], Schwender[1], Schwieder[2]) і Герысьвінд (Heriswind) — імёны германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -сьвінд- (-сьвент-, -сьвіт-) (імёны ліцьвінаў Сьвінцейка, Сьвентальд, Сьвентагал; германскія імёны Schwindtke, Switald, Galsuintha) паходзіць ад гоцкага swinþs 'моцны, магутны'[4], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[5], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[6], германскага heru 'меч'[7].

У 1617 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Wilhelmus Schwieder… Nobiles Borussi[8].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: земянин мелницкий Миколай Свидер… тот Свидер (9 кастрычніка 1525 году)[9]; Кгермонт Свинторовичь, князь жмутский и литовский («О плюндрованю руского панства от литвы»)[10]; Kazimierz Swendorowicz[11]; reverendus pater Bonaventura Szwyder (1706 год)[12]; Swiderszczyzna (1744 год)[13]; Laurentius Szwenderowicz (12 студзеня 1777 году)[14]; Dorotha Szwendrowa (2 чэрвеня 1782 году)[15].

Носьбіты

рэдагаваць

У былым Жамойцкім старостве існуюць вёскі Швэндрышкі і Швінтрышкі, на гістарычнай БраслаўшчынеШведэрышкі, на гістарычнай РэччычынеСьвідзера. Назву Сьвідэршчына маюць хутар на гістарычнай Браслаўшчыне і вёска на гістарычнай Аршаншчыне.

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Паводле назвы мясцовасьці Swyterestorp
  1. ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 57.
  2. ^ Andresen K. G. Konkurrenzen in der Erklärung der deutschen Geschlechtsnamen. — Heilbronn, 1883. S. 40, 139.
  3. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 779, 1384.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  5. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
  6. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
  7. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  8. ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 227.
  9. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 224 (4) (1522—1530). — Vilnius, 1997. P. 182.
  10. ^ ПСРЛ. Т. 32. — М., 1975. С. 210.
  11. ^ Obst J. Rachunki miasta Wilna // Litwa i Ruś. Z. 7—9, 1913. S. 108.
  12. ^ Memoriale Fratrum Minorum Conventualium Vilnensium (1702—1832). — Vilnae, 2020. P. 106.
  13. ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  14. ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1777—1779 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
  15. ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1780—1782 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
  16. ^ Katalog testamentów poznańskich z drugiej połowy XVI i z XVII wieku. — Warszawa, 2017. S. 195.