Шалухі (Менская вобласьць)
вёска ў Маладэчанскім раёне Менскай вобласьці Беларусі
Шалу́хі[1] — вёска ў Маладэчанскім раёне Менскай вобласьці. Шалухі ўваходзяць у склад Радашкавіцкага сельсавету.
| Шалухі | |
| трансьліт. Šaluchi | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Маладэчанскі |
| Сельсавет: | Радашкавіцкі |
| Насельніцтва: | 13 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1773 |
| Паштовы індэкс: | 222322 |
| СААТА: | 6238837081 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°11′3″ пн. ш. 27°10′35″ у. д. / 54.18417° пн. ш. 27.17639° у. д.Каардынаты: 54°11′3″ пн. ш. 27°10′35″ у. д. / 54.18417° пн. ш. 27.17639° у. д. |
Шалухі на мапе Беларусі ±   Шалухі | |
Гісторыя
рэдагавацьЗ 1793 году пасьля другога падзелу Рэчы Паспалітай Шалухі, як і ўся Вялейшчына, уваходзіла ў склад Расейскай імпэрыі, быў утвораны Вялейскі павет у складзе спачатку Менскай губэрні, а з 1843 году — Віленскай губэрні. Уваходзіла ў склад Вялейскага павету Расейскай імпэрыі. У міжваенны час знаходзілася ў складзе Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі, у гміне Краснае[2][3][4][5].
Насельніцтва
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 291
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
- ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
- ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 28.
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 84.