Чарнобыльская АЭС

колішняя атамная электрастанцыя на тэрыторыі Ўкраіны

Чарнобыльская атамная электрастанцыя імя У. І. Леніна, ЧАЭС — спыненая атамная электрастанцыя, сумна вядомая ў сувязі з катастрофай, якая адбылася 26 красавіка 1986 году.

Чарнобыльская АЭС імя У. І. Леніна
Краіна Украіна
Месцазнаходжаньне Украіна
Пачатак будаўніцтва травень 1970 году
Пачатак эксплюатацыі 26 верасьня 1977 году
Заканчэньне эксплюатацыі 15 сьнежня 2000 году
Эксплюатуючая арганізацыя Дзяржаўнае спэцыялізаванае прадпрыемства «Чарнобыльская АЭС»
Тэхнічныя парамэтры
Колькасьць энэргаблёкаў 4
Будуецца энэргаблёкаў 2 (будаўніцтва спынена ў 1988 годзе)
Тып рэактараў РБМК-1000
Дзейных рэактараў 0
Генэруючая магутнасьць 3800 МВт (да 1986 году)
Месцазнаходжаньне
Геаграфічныя каардынаты 51°23′20″ пн. ш. 30°06′38″ у. д. / 51.38889° пн. ш. 30.11056° у. д. / 51.38889; 30.11056Каардынаты: 51°23′20″ пн. ш. 30°06′38″ у. д. / 51.38889° пн. ш. 30.11056° у. д. / 51.38889; 30.11056
Чарнобыльская АЭС імя У. І. Леніна на мапе Ўкраіны
Чарнобыльская АЭС імя У. І. Леніна
Чарнобыльская АЭС імя У. І. Леніна
Чарнобыльская АЭС імя У. І. Леніна

Афіцыйная сучасная назва Дзяржаўнае спецыялізаванае прадпрыемства Чарнобыльская атамная электрастанцыя (ГСП Чарнобыльская АЭС)[1]. Станцыя знаходзіцца ў распараджэньні МНС Украіны[2], у 2005 годзе Генэральным дырэктарам прызначаны Ігар Грамоткін.

Геаграфія Рэдагаваць

Чарнобыльская АЭС разьмешчаная ва ўсходняй частцы беларуска-ўкраінскага Палесься на поўначы Ўкраіны за 11 км ад мяжы зь Беларусьсю, на беразе ракі Прыпяць, якая ўпадае ў Дняпро. Да захаду ад трохкілямэтровай санітарна-ахоўнай зоны АЭС разьмяшчаецца пакінуты горад Прыпяць, за 15 км на паўднёвы ўсход ад станцыі знаходзіцца былы раённы цэнтар — пакінуты горад Чарнобыль, за 110 км на поўдзень — Кіеў.

Апісаньне станцыі Рэдагаваць

 
Касьмічны здымак ЧАЭС і навакольляў са станцыі «Мір», 27 красавіка 1997 году

Першая чарга ЧАЭС (першы і другі энэргаблёкі з рэактарамі РБМК-1000) была пабудаваная ў 1970—1977 гадах, другая чарга (трэці і чацьвёрты энэргаблёкі з аналягічнымі рэактарамі) была пабудаваная на гэтай жа пляцоўцы да канца 1983 году. У 1981 годзе ў 1,5 км да паўднёвага-ўсходу ад пляцоўкі першай—другой чаргі было пачата будаўніцтва трэцяй чаргі — пятага і шостага энэргаблёкаў з такімі жа рэактарамі, спыненае пасьля катастрофы на чацьвёртым энэргаблёку пры высокай ступені гатовасьці аб’ектаў.

Непасрэдна ў даліне ракі Прыпяць да паўднёвага-ўсходу ад пляцоўкі АЭС для забесьпячэньня астуджэньня кандэнсатараў турбін і іншых цеплаабменьнікаў першых чатырох энэргаблёкаў пабудавана наліўная сажалка-ахаладжальнік памерам 22 км² і ўзроўнем вады на 3,5 м ніжэй адзнакі пляноўкі пляцоўкі АЭС. Для забесьпячэньня астуджэньня цеплаабменьнікаў трэцяй чаргі плянавалася выкарыстаць спэцыяльна ўзводзячыяся побач зь пятым і шостым блёкамі градзірні.

14 верасьня 1982 г. Управа КДБ па Кіеўскай вобласьці (Украінская ССР) даслала кіраўніцтву 1-ю справаздачу «Аб наступствах аварыі на АЭС», у якой паведамлялася: «аб выпадзеньні радыёактыўнага паліва ў графітавую муроўку ў выніку аварыі рэактара 1-га энэргаблока». У выніку "на ранак 14 верасьня ў неабслугоўваных памяшканьнях газавага контура і дрэнажных сыстэмаў рэактарнага аддзяленьня мела месца павышэньне ўзроўню гама-выпраменьваньняў да 1000 мікрарэнтген за сэкунду, што перавысіла дапушчальную мяжу ў 100 разоў[3].

Праектная генэравальная магутнасць ЧАЭС складала 6000 Мвт, па стане на красавік 1986 году ў эксплюатацыі былі задзейнічаныя чатыры энэргаблёкі з рэактарамі РБМК-1000 сумарнай гэнэравальнай магутнасьцю 4000 Мвт [4] На момант катастрофы Чарнобыльская АЭС, разам зь Ленінградзкай ды Курскай, была самай магутнай у СССР.

Пасьля 23 гадоў і аднаго дня эксплюатацыі 15 сьнежня 2000 году станцыя спыніла гэнэрацыю электраэнэргіі. У цяперашні час вядуцца працы па вывадзе з эксплюатацыі Чарнобыльскай АЭС і пераўтварэньню разбуранага ў выніку катастрофы чацьвёртага энэргаблёка ў экалягічна бясьпечную сыстэму.

Глядзіце таксама Рэдагаваць

Крыніцы Рэдагаваць