Фалькі
вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці Беларусі
Фа́лькі[1] — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Вязынскага сельсавету.
| Фалькі | |
| трансьліт. Faĺki | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Вялейскі |
| Сельсавет: | Вязынскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1771 |
| Паштовы індэкс: | 222445 |
| СААТА: | 6213813151 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°24′2″ пн. ш. 27°8′49″ у. д. / 54.40056° пн. ш. 27.14694° у. д.Каардынаты: 54°24′2″ пн. ш. 27°8′49″ у. д. / 54.40056° пн. ш. 27.14694° у. д. |
Фалькі на мапе Беларусі ±   Фалькі | |
Гісторыя
рэдагавацьУ 1866 годзе вёска ў складзе Вялейскага павету Расейскай імпэрыі.
У 1921—1945 гадах вёска ў складзе гміны Вязынь Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[2][3][4][5][6].
Насельніцтва
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 60.
- ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
- ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
- ^ https://www.prawo.pl/akty/dz-u-1961-47-253,16785144.html
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 29
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 89.
Літаратура
рэдагаваць- Falki, wieś, powiat wilejski, gmina Wiazyń // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom II: Derenek — Gżack. — Warszawa, 1881. — S. 371