Уладзіслаў Котвіч
філёлаг-усходазнаўца
Уладзіслаў Людвігавіч Котвіч (20 сакавіка 1872, в. Восава, цяпер Лідзкі раён — 3 кастрычніка 1944, Чорны Бор пад Вільняй) — філёлаг-усходазнаўца.
Уладзіслаў Котвіч | |
| па-польску: Władysław Kotwicz | |
 | |
| Дата нараджэньня | 20 сакавіка 1872[1] |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Дата сьмерці | 3 кастрычніка 1944[2][1][3] (72 гады) |
| Месца сьмерці |
|
| Месца вучобы | |
| Занятак | навуковец, мовазнаўца |
| Навуковая сфэра | усходазнаўства, цюркалёгія і манголазнаўства[d] |
| Месца працы | |
| Узнагароды |    |
Жыцьцяпіс рэдагаваць
Вучыўся ва ўнівэрсытэце ў Санкт-Пецярбургу. З 1895 па 1917 гады спалучаў навуковую працу з адміністрацыйнай. Удзельнічаў у экспэдыцыях у Калмыкію і Манголію. Склаў граматыку калмыцкай мовы (1915).
Рэктар Петраградзкага інстытуту ўсходніх моў (1920-22).
У 1924 перабраўся ў Львоў і прыняў кіраўніцтва катэдрай Львоўскага ўнівэрсытэту.
Акадэмік Польскай акадэміі навук (1927). У 1940 годзе ў Вільні выдаў «Грамматику литовского языка. Краткий курс» (137 старонак.).
Пахаваны каля жонкі на віленскі могілках на Росе.
Працы рэдагаваць
Асноўныя працы рэдагаваць
- 1902 Лекции по грамматике монгольского языка. Санкт-Петербург, 1902;
- 1905 Калмыцкие загадки и пословицы;
- 1909 Материалы для изучения тунгусских наречий // Живая старина. 1909;
- 1911 Обзор современной постановки изучения восточных языков за границей, 1911;
- 1914 Краткий обзор истории и современного политического положения Монголии, 1914
- 1915 Oпыт грамматики калмыцкого разговорного языка, Петраград (другое выданьне: Řevnice pod Pragą [Чэхаславаччына] 1929);
- 1936 Les pronoms dans les langues altaїques, Кракаў;
- 1939 La langue mongole, parlée par les Ouigours Jaunes près de * Kan-tcheou, Вільня.
Асноўныя працы выдадзеныя пасьля сьмерці рэдагаваць
- 1948 Józef Kowalewski orientalista (1801–1878), Уроцлаў.
- 1951 Studia nad językami ałtajskimi, „Rocznik Orientalistyczny” 16 [1951]: 1–317.
Крыніцы рэдагаваць
- ^ а б Władysław Kotwicz // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
- ^ Котвич Владислав Людвигович // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ^ Brozović D., Ladan T. Władysław Kotwicz // Hrvatska enciklopedija (харв.) — LZMK, 1999. — 9272 с. — ISBN 978-953-6036-31-8
Літаратура рэдагаваць
- Lewicki, M.: «Władysław Kotwicz (20.III 1872 — 3.X 1944)», w: Rocznik Orientalistyczny 16 (1953): XI—XXIX.
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 372. [dostęp 2021-01-14].
- Stachowski K.: Władysława Kotwicza niepublikowany „Rzut oka na losy orjentalistyki w Polsce” (1938), [w:] „LingVaria” 7/2 (2012): 207–237.
- Stachowski K.: W. Kotwicz's unpublished study „Les voyelles longues dans les langues altaiques” (1938), [w:] „Studia Linguistica Universitatis Iagellonicae Cracoviensis” 129 (2012): 245–315.
Вонкавыя Спасылкі рэдагаваць
- Профіль Уладзіслава Людвігавіча Котвіча на афіцыйным сайце РАН