Тыму́р Муцура́еў (рас. Тимур Хамзатович Муцураев, чач. Муцурай ХІамзат-кІант Темур) — чачэнскі сьпявак часоў Першай і Другой чачэнскай войнаў, удзельнічаў у вайне на баку войска Ічкерыі.

Тымур Муцураеў
Тымур Хамзатавіч Муцураеў
Дата нараджэньня 25 чэрвеня 1976 (48 гадоў)
Месца нараджэньня
Грамадзянства Сьцяг ЧРІЧачэнская Рэспубліка Ічкерыя/Сьцяг РасеіРасея
Прафэсія Сьпявак, удзельнік незаконных узброеных фармаваньняў
Гады дзейнасьці 1990—2000-я гады
Жанры Бардаўская песьня
Інструмэнты Акустычная гітара, вакал
Псэўданімы Тымур, Тэмірбулат

Біяграфія

рэдагаваць

Нарадзіўся ў 1976 годзе ў горадзе Грозны, тагачасная Чачэна-Інгуская АССР? РСФСР. Радавое сяло — Новыя Атагі. Выпускнік сярэдняе школы №30, зь дзяцінства займаўся спортам. У 1991 годзе стаў чэмпіёнам рэспублікі па каратэ.

З 1994 году браў удзел у Першай чачэнскай вайне на баку чачэнскіх сэпаратыстаў у фармаваньнях г.зв. Цэнтральнага фронту Чачэнскай Рэспублікі Ічкерыя[1]. Быў паранены ў сяле Сержань-Юрт.

У наступных пэрыядах свайго жыцьця стаў аўтарам і выканаўцам песень на тэматыку чачэнскага сэпаратызму й ісламу. Абсалютная большасьць ягонае творчасьці выкананая на расейскай мове, што спрычынілася да папулярнасьці аўтара сярод жыхароў краінаў колішняга СССР[2]. Пазьней хаваўся ад расейскага правасудзьдзя ў Азэрбайджане (Баку), а 15 траўня 2008 году паводле паведамленьняў некаторых крыніцаў вярнуўся ў Чачэнію і сустракаўся з прэзыдэнтам рэспублікі Рамзанам Кадыравым[3]. Тым ня менш, гэтае ж агенцтва абвергнула дадзеную інфармацыю[4]. У траўні — чэрвені гэтага ж году Муцураеў запісаў два аўдыёзапісы на чачэнскай мове, у якіх пацьвердзіў, што сустракаўся з Рамзанам Кадыравым[1]. У жніўні выйшаў падобны відэазварот.

Творчасьць

рэдагаваць

Асноўная тэматыка творчасьці — рэлігійная й патрыятычная, у песьнях апяваецца тэма ісламу й сэпаратысцкіх фармаваньняў часоў Першай і Другой чачэнскай кампаніяў. Апрача таго, у творчасьці прысутнічаюць песьні на тэму каханьня, песьні на вершы Аслана Ярычава й развагі наконт гістарычнага лёсу чачэнцаў і народаў Каўказу наогул. Некаторыя зь песень Муцураева прызнаныя экстрэмісцкімі паводле сьпісу ўрадовых службаў Расеі[5]. У вялікай ступені гэта тлумачыцца наяўнасьцю творчасьці на вершы Ярычава, паколькі тэксты самога Муцураева апавядаюць толькі пра нацыяналізм[1]. Муцураеў зьяўляецца першым расейскім выканаўцам, творчасьць якога ёсьць забароненай у краіне, аднак ён у некаторай ступені мае папулярнасьць у тым ліку і ў прадстаўнікоў расейскіх войскаў[1]. Амаль усе песьні Муцураева выкананыя на расейскай мове.

Першай вядомай песьняй Муцураева стала кампазыцыя Иерусалим (бел. Ерусалім), распаўсюджаная ў часы Грозьненскай кампаніі 19992000 гадоў. Некаторыя з чачэнцаў лічылі немэтазгодным выкананьне твораў на падобную тэматыку падчас вайны ў Чачэніі, але сьпявак зазначаў, што апрача нацыяналістычных поглядаў ён таксама падзяляе погляды вайны зь нявернымі (г. зн. праваслаўнымі-расейцамі) пад сьцягам ісламу. Расейскія дэсантнікі выказваліся ў адказ на песьню, што «гітары ня возьмуць Ерусалім». Іншыя песьні апяваюць прагу чачэнцаў да волі, але сам аўтар лічыць, што мірныя перамовы паспрыялі канцу Другой Чачэнскай кампаніі.

  • Добро пожаловать в Ад («Сардэчна запрашаем у пекла», 1995);
  • Чечня в огне («Чачэнія ў агні», 1996)
  • Гелаевский спецназ («Гелаеўскі спэцназ», 1996);
  • Рай под тенью сабель («Рай пад ценем шабляў», 1997);
  • Иерусалим («Ерусалім», 1998);
  • Ты мусульманин («Ты мусульманін», 1998);
  • Великий Джихад («Вялікі Джыгад», 1999);
  • 12 тысяч Моджахедов («12 тысячаў маджагедаў», 2000);
  • ИншаАллах, сады нас ждут («ІншаАлаг, сады нас чакаюць», 2001);
  • Песьні, што не ўвайшлі ў альбомы

У рамках альбому Рай под тенью сабель запісаная песьня Даймохк («Радзіма») — адзіная песьня аўтара на чачэнскай мове.