Тройдзень, Тройдзен[1] — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад treud- + суфікс з элемэнтам -н- (-n-)
Draiti + суфікс з элемэнтам -н- (-n-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Тройдзен
Вытворныя формы Друцень
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Тройдзень»

Паходжаньне рэдагаваць

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, імя Тройдзень паходзіць ад старагерманскага treud- 'цяжар'[2]. Апроч таго, існуе германская іменная аснова дройт- (тройт-), якая паходзіць ад гоцкага drauhti 'вайсковы аддзел'[3]. Адзначаліся старажытныя германскія імёны Troitegundia (Troite-gundia), Truitemirus (Truite-mirus)[4], Throitbold (Throit-bold), Droitmund (Droit-mund), Droitold (Droit-old)[5]. Таксама адзначаліся старажытныя германскія імёны Frodin (Frod-in) і Frideni (Frid-eni)[6].

Гісторык Павал Урбан у сваёй кнізе «Старажытныя ліцьвіны» адзначае, што імя Тройдзень, мае славянскае паходжаньне (але выводзіць яго зь індаэўрапейскіх моваў)[7]. Павал Урбан зьвяртае ўвагу на ўспадкаваньне гэтага імя мазавецкімі князямі — нашчадкамі Гаўдземунды, дачкі вялікага князя літоўскага Тройдзеня[8].

Трэйдэн фон Трота (Treyden) — шляхецкі род нямецкага паходжаньня, прозьвішча якога выводзяць ад нямецкай назвы замка Турайды ў Курляндыі. Адзначалася бытаваньне ў ВКЛ германскага прозьвішча Трэйдэр: Iacobo Treyder (1 студзеня 1792 году)[9].

У Пскове адзначалася імя Трайдзіла: убиша неколико мужь на Запсковьи, Акима Троидилова (Пскоўскі другі летапіс)[10].

У Польшчы адзначаецца прозьвішча Тройдан (Trojdan)[11].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Троидеи… при животе Троиденеве… Троидени… Троидении… Тридъ (Галіцка-Валынскі летапіс)[12]; Konig Theuderin (1278 год)[13]; et Troydino Ducibus (4 траўня 1278 году)[14]; Traydene (5 лютага 1286 году)[15]; kunic Thoreiden (Старэйшая рыфмаваная хроніка)[16]; Boleslaus autem de Lithuana Gaudemunda, devotissima domina genuit Troydenum (XIII ст.)[17]; filio Troydeni ducis Mazovie… Boleslao filio Troydeni (запісы пад 1333 і 1339 гадамі)[18]; domino Symuito et domino Troydano, Ducibus Masouie (30 красавіка 1334 году)[19]; Tridden dem littowe (1372 год)[20]; Nos Semouitus Troijdem Dei gratia Dux totius Terrae Masouiae (14 сакавіка 1378 году)[21]; Тройдень, Тройден, Trojden, Troyden (летапісы ВКЛ)[13]; p. Jerzy Treyden (1690 год)[22]; przez Michała Trejdana, dworzanina Szorcza, łowczyca bielskiego (5 лютага 1765 году)[23]; Michał Troydon x porucznik J.K.M., Onufry Troydon (9 лютага 1785 году)[24]; Michał Trayden, Onufry Trayden (18 жніўня 1788 году)[25]; Michał Tryden (9 лютага 1791 году)[26][a].

Носьбіты рэдагаваць

Заўвагі рэдагаваць

  1. ^ Таксама:
    • Тройдзь: селцо Тройдевичы… у Тройдевичах… у Тройдевичов… село Тройдевичи (1552 год)[27]

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Урбан П. У сьвятле гістарычных фактаў. — Мюнхэн — Нью-Ёрк: БІНІМ, 1972.
  2. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 26.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 74.
  4. ^ Meyer-Lübke W. Romanische Namenstudien. I. Die altportugiesischen Personennamen germanischen Ursprungs // Sitzungsberichte der Philosophisch-Historischen Classe der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Bd. 149. — Wien, 1905. S. 23.
  5. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 430.
  6. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 529, 541..
  7. ^ Урбан П. Старажытныя ліцьвіны: мова, паходжаньне, этнічная прыналежнасьць. — Менск: 2001. С. 49—50, 54, 203.
  8. ^ Урбан П. Пра нацыянальны характар Вялікага Княства Літоўскага й гістарычны тэрмін «Літва» // Запісы. № 3 (9), 1964. С. 35—90.
  9. ^ Sẽnosios Pasvalio bažnyčios knygos. X. 1776—1793 metų jungtuvių metrikų knyga. — Savilaida, 2016. P. 62.
  10. ^ ПСРЛ. Т. 5. — СПб., 1851. С. 15.
  11. ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 333.
  12. ^ ПСРЛ. Т. 2. — СПб., 1845. С. 204—207.
  13. ^ а б Урбан П. Старажытныя ліцьвіны: мова, паходжаньне, этнічная прыналежнасьць. — Менск: 2001. С. 202.
  14. ^ Codex diplomaticus Poloniae. T. 1. — Varsaviae, 1847. P. 101, 104.
  15. ^ Послание рижского архиепископа Иоганна по поводу мира с в. к. л. Тройденем (1286), Fontes historiae Magni Ducatus Lithuaniae
  16. ^ Livländische Reimchronik. — Paderborn, 1876. S. 188, 189, 215.
  17. ^ Monumenta Poloniae historica. Pomniki dziejowe polski. T. 3. — Lwów, 1878. S. 47.
  18. ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 2. — Leipzig, 1863. S. 716.
  19. ^ Codex diplomaticus Poloniae. T. 2. — Varsaviae, 1852. P. 666.
  20. ^ Blažienė G. Was man nicht alles in den Folianten des deutschen Ordens findet // Индоевропейское языкознание и классическая филология. № 23 (1), 2019. С. 75.
  21. ^ Codex diplomaticus Poloniae. T. 1. — Varsaviae, 1847. P. 247.
  22. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo wileńskie 1690 r. — Warszawa, 1989. S. 259.
  23. ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 176.
  24. ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 400.
  25. ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 437.
  26. ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 462.
  27. ^ Полоцкая ревизия 1552 года. — Москва, 1905. С. 33, 36—37, 42, 178.

Літаратура рэдагаваць