Талінская затока

затока ў Эстоніі

Та́лінская зато́ка (па-эстонску: Tallinna laht) — затока ў Эстоніі на паўднёвым узьбярэжжы Фінскае затокі Балтыйскага мора.

Талінская затока
Tallinna laht
МесцазнаходжаньнеФінская затока Балтыйскага мора
Тып вадаёма Затока
Асноўныя рэкі Пірыта
Краіны вадазбору Эстонія
Плошча паверхні 250 км²
Найб. глыбіня 90 м
Салонасьць 3—6‰
Найб. тэмпэратура +16° — +18°C
Замярзаньне Ступень пакрыцьця лёдам залежыць ад зімы, якая можа быць мяккай, умеранай або цяжкай.
Астравы Аэгна, Найсар
Населеныя пункты Талін

Тапаграфія

рэдагаваць

Паўвыспы Сурупі з захаду й Вімсі з усходу абмяжоўваюць Талінскую затоку, а з поўначы выспы Найсар (59°34′0″ пн. ш. 24°32′0″ у. д. / 59.56667° пн. ш. 24.53333° у. д. / 59.56667; 24.53333) і Аэгна (59°34′40″ пн. ш. 24°45′20″ у. д. / 59.57778° пн. ш. 24.75556° у. д. / 59.57778; 24.75556), што месьціца за 1,25 мілі на паўночны захад ад паўвыспы Віімсі. Дзьве дробныя выспы Красулі й Кумблі ляжаць паміж Аэгна і паўвыспай Вімсі.

Талінская затока падзелена на некалькі частак:

Плошча 250 км², найбольшая глыбіня 90 мэтраў паміж выспамі Найсар і Аэгна. Вышыня хваль у затоцы дасягае 4-х мэтраў, а ваганьне ўзроўню мора да 2-х мэтраў. Камяністыя мелі вакол выспы Найсар: Новая (Uusmadal (эст.)) (4,2 м) (59°40′0″ пн. ш. 24°35′35″ у. д. / 59.66667° пн. ш. 24.59306° у. д. / 59.66667; 24.59306), Найсарская (Naissaare Madal (эст.)) (3 м) (59°35′0″ пн. ш. 24°36′0″ у. д. / 59.58333° пн. ш. 24.6° у. д. / 59.58333; 24.6), Сярэдняя (Keskmadal (эст.)) (7,4 м) (59°37′47″ пн. ш. 24°37′48″ у. д. / 59.62972° пн. ш. 24.63° у. д. / 59.62972; 24.63), Літэгрунд (Littegrund (эст.)) (3,2)(59°34′30″ пн. ш. 24°37′48″ у. д. / 59.575° пн. ш. 24.63° у. д. / 59.575; 24.63), Хулкарі (Hulkari madal (эст.)) (8,9 м) (59°32′18″ пн. ш. 24°37′0″ у. д. / 59.53833° пн. ш. 24.61667° у. д. / 59.53833; 24.61667), Кагуранна (Kaguranna madal (эст.)) (11 м)(59°30′48″ пн. ш. 24°36′06″ у. д. / 59.51333° пн. ш. 24.60167° у. д. / 59.51333; 24.60167), Вахэ (Vahemadal (эст.)) (3,8 м)(59°30′12″ пн. ш. 24°41′36″ у. д. / 59.50333° пн. ш. 24.69333° у. д. / 59.50333; 24.69333).

Буйнейшыя пясчаныя пляжы Какумяэ, Пельгурана й Пірыта. У затоку ўпадаюць рака Пірыта, буйнейшыя ручаі Ціскрэ й Мустойя. Прыбярэжныя воды неглыбокія, але раптоўна глыбіня імкліва павялічваецца. Дзесяці мэтровая ізабата (роўнаглыбінёвая лінія) за 0,5 мілі ад берага. Сталіца Эстоніі Талін месьціцца на паўднёвым беразе затокі.

Суднаходзтва

рэдагаваць

Асноўныя навігацыйныя знакі: Маяк Сурупі (Suurupi Tuletorn (эст.)) (59°27′49″ пн. ш. 24°22′49″ у. д. / 59.46361° пн. ш. 24.38028° у. д. / 59.46361; 24.38028), Маяк Найсар паўночны альбо Пікасярэ (Pikasaare ots Tuletorn (эст.))) (59°36′13″ пн. ш. 24°30′39″ у. д. / 59.60361° пн. ш. 24.51083° у. д. / 59.60361; 24.51083) (белы васьмігранны бетонная вежа з чырвоным верхам вышынёй 45 мэтраў, Маяк Найсар паўднёвы альбо Хулкарі (Hulkari ots Tuletorn (эст.))) (59°32′27″ пн. ш. 24°33′49″ у. д. / 59.54083° пн. ш. 24.56361° у. д. / 59.54083; 24.56361), Маяк Талінамадал ( (эст.))Tallinna madal Tuletorn (эст.)) (59°42′7″ пн. ш. 24°43′9″ у. д. / 59.70194° пн. ш. 24.71917° у. д. / 59.70194; 24.71917), Маяк Кэры (Keri Tuletorn (эст.))) (59°41′55″ пн. ш. 25°01′22″ у. д. / 59.69861° пн. ш. 25.02278° у. д. / 59.69861; 25.02278). Глыбіні 14–80 мэтраў. Судна падыходзяць да Таліна з N або W у рамках Схемы Падзелу Руху (па-ангельску: Traffic Separation Scheme), якая адзначана створнымі агнямі альбо маякамі й плаваючымі буямі.

Створныя агні

рэдагаваць
 
Ноблэснэр порт. Леннупорт (Гідрасамалётны порт)
 
Стары порт. 2011.

Паказчыкі 2013 году груза- і пасажыраабароту: прыблізна 6700 судоў, 33,000,000 тон грузаў, у тым ліку 140 000TEU й 7 300 000 пасажыраў, якія перавозяцца штогод. Холдынгавая кампанія «Талінскі порт» уключае наступныя пяць партоў: Ванасадам (стары порт, дзе ў 2004 і 2014 гг. былі пабудаваны дзьве прыстані дзеля круізных пасажырскіх суднаў), порт Пальясарэ, Паўднёвы порт Палдыскі (59°20′0″ пн. ш. 24°04′45″ у. д. / 59.33333° пн. ш. 24.07917° у. д. / 59.33333; 24.07917), порт Муга (59°29′39″ пн. ш. 24°57′33″ у. д. / 59.49417° пн. ш. 24.95917° у. д. / 59.49417; 24.95917) і пасажырскі порт Саарэмаа каля вёскі Нінасэ (Ninase (эст.), затока Кюдэма (Küdema (эст.)) (58°32′11″ пн. ш. 22°14′7″ у. д. / 58.53639° пн. ш. 22.23528° у. д. / 58.53639; 22.23528).

Копліскіая затока

рэдагаваць
 
Затокі: Копліскіая, Пальясарская. Пляж Пельгурана.

Парты дзеля ветразевых яхт, ветразева-маторных і маторных яхт

рэдагаваць
 
Пірыта: порт, вусьце ракі, пляж, кляштар.
  1. ^ Charts: British Admiralty No 2227, 2248. (анг.) Estonian No 507, 610. (эст.)
  2. ^ Admiralty Pilot NP20 (анг.) .

Літаратура

рэдагаваць
  • EE: Eesti entsüklopeedia / peatoimetaja Ü. Kaevats. — Tallinn: Eesti Entsüklopeediakirjastus, 1996. — Т. 9, Sun - türg. — С. 232, 233. (эст.)
  • Eesti lootsiraamat. — Tallinn: Veeteede Amet, 2007. — 212 с. (эст.)
  • Eesti lootsiraamat : Tallinna ja Muuga laht / koostaja Tarmo Ots ; meteoroloogia-hüdroloogia osa: Tarmo Kõuts. — Tallinn: Eesti Veeteede Amet, hüdrograafia ja navigatsioonimärgistuse teenistus, 1997. — 85 с. (эст.)
  • Mereleksikon / teose juhtivtoimetaja O. Luhaveer. — Tallinn: Eesti Entsüklopeediakirjastus, 1996. — ISBN 5-89900-037-6 (эст.)
  • Admiralty Sailing Directions. Nautical Pilot: NP 20 Baltic Pilot. Volume III. (анг.). — Taunton, Somerset, England: The United Kingdom Hydrographic Office. Admiralty Maritime Data Solutions. — Т. 20. — С. 102—104 (No 3.33—3.79). — ISBN 5-89900-003-1 (анг.)
  • Ports & Terminals Guide. — Information Handling Services (IHS) Markit Ltd, 2013. — ISBN 978-1906313784 (анг.)
  • Sailing directions for Estonian waters. — Tallinn: Estonian Maritime Administration, Aids to Navigation and Hydrography Division, 2004. — 191 с. (анг.)

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

  Талінская затокасховішча мультымэдыйных матэрыялаў