Затока

Затока (таксама заліў) — частка акіяну, мора або возера, якая глыбока ўдаецца ў сушу, але мае вольны водаабмен з асноўнай часткай вадаёму. Сярод заліваў адрозьніваюцца:

• бухта,
• губа,
• эстуарый,
• ф'ёрд,
• ліман,
• лягуна і інш.

Эстуарый ракі Ла-Плата. Выгляд з космасу

Балаклаўская бухта

Гэйрангер-ф'ёрд, Нарвэгія

Вэнэцыянская лягуна. Выгляд з космасу

Днястроўскі ліман, утвораны ў вусьце ракі Днестр. Выгляд з космасу

Гідралягічныя і гідрахімічныя ўмовы затокаў тоесныя з умовамі вадаёма, часткай якога ён зьяўляецца. У асобных выпадках мясцовыя асаблівасьці клімату і мацерыковы сьцёк могуць надаваць гідралягічным характарыстыкам павярхоўнага пласта затокаў некаторыя спэцыфічныя рысы.

Да найболей буйных затокаў Сусьветнага акіяну ставяцца затокі: Аляскінскі, Бэнгальскі, Біскайскі, Вялікі Аўстралійскі, Гвінэйскі.

У шэрагу выпадкаў назва «затока» замацавалася за акваторыямі, якія па свайму гідралягічнаму рэжыму зьяўляюцца морамі (напрыклад, Мэксыканскі, Гудзонаў, Пэрсыдзкі, Каліфарнійскі).