Сіргірд

Сіргірд — мужчынскае імя.

Паходжаньне

Сыры (Sirio) і Герд або Гарда (Gardo) — імёны германскага паходжаньня^[1]^[2]^[3]. Іменная аснова сір- (сер-, сіс-) (імёны ліцьвінаў Сіргоўд, Сіргут, Сірмонт; германскія імёны Siriaud, Sergudo, Sirmont) паходзіць ад гоцкага sisu 'чароўны сьпеў, заклён'^[4], а аснова -гард- (-герд-, -герт-) (імёны ліцьвінаў Альгерд, Мундыгерд, Тэўтыгерд; германскія імёны Algardus, Mundgerd, Teutgerdis) — ад гоцкага gairdan 'падпяразваць' (пераноснае 'ахоўваць'), garda 'агароджа' (пераноснае 'ахова, бясьпека')^[5]. У гістарычным германскім (гоцкім) арэале адзначалася імя Sirigardus^[a]^[6]^[7] (Sirigardis^[8]).

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Гринко Сиркгирдовичъ (1528 год)^[9].

Грынька Сіргірдавіч — бяржанскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году

^ Albertinus Sirigardus (11—12 кастрычніка 1299 году); Robertus Sirigardus (1758 год)

^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 600, 1345.
^ Alhaug G. 10 001 navn: norsk fornavnleksikon. — Cappelen Damm, 2011.
^ Gerd, Nordic Names
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
^ Bonacini P. Il Registrum comunis Mutine (1299). — Università di Bologna, 2012. P. 209.
^ Memorie storico-critiche della città di Siena che servono alla vita civile di Pandolfo Petrucci dal 1480. al 1512. — Siena, 1758. P. 175.
^ Historiae patriae monumenta. T. 13. — Avgvstae Tavrinorvm, 1873. S. 1021.
^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 169.