Станькі (Вялейскі раён)

вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці Беларусі

Станькі́[1]вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Даўгінаўскага сельсавету.

Станькі
трансьліт. Stańki
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Вялейскі
Сельсавет: Даўгінаўскі
Насельніцтва:
  • 5 чал. (2019)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1771
Паштовы індэкс: 222424
СААТА: 6213817236
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°42′7″ пн. ш. 27°24′10″ у. д. / 54.70194° пн. ш. 27.40278° у. д. / 54.70194; 27.40278Каардынаты: 54°42′7″ пн. ш. 27°24′10″ у. д. / 54.70194° пн. ш. 27.40278° у. д. / 54.70194; 27.40278
Станькі на мапе Беларусі ±
Станькі
Станькі
Станькі
Станькі
Станькі
Станькі

Гісторыя

рэдагаваць

З 1793 году пасьля другога падзелу Рэчы Паспалітай Пузыры, як і ўся Воўкаўшчына, уваходзіла ў склад Расейскай імпэрыі, быў утвораны Вялейскі павет у складзе спачатку Менскай, а з 1843 году — Віленскай губэрні. Уваходзіла ў склад Вялейскага павету Расейскай імпэрыі. У міжваенны час знаходзілася ў складзе Вялейскага павету, Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі, у гміне Крывічы[2][3][4][5].

Да 27 сьнежня 1962 году вёска ўваходзіла ў склад Сіўцаўскага сельсавету[6].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1866 год — 42 жыхары, 7 двароў[7]
  • 1921 год — 90 жыхароў, 19 двароў[8].
  • 1931 год — 112 жыхар, 23 двары[9].
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  4. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  5. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
  6. ^ Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 27 снежня 1962 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1963, № 9 (1009).
  7. ^ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom XI - wynik wyszukiwania - DIR
  8. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 84.
  9. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 28

Літаратура

рэдагаваць