Славя́нск (укр. Слов’янськ) — места на ўсходзе Ўкраіны, на рацэ Казённы Тарэц. Адміністрацыйны цэнтар Славянскага раёну Данецкай вобласьці. Насельніцтва 118 тыс. чал. (2012). Знаходзіцца за 119 км ад Данецку, чыгуначны вузел.

Славянск
укр. Слов’янськ
Герб Славянску Сьцяг Славянску
Дата заснаваньня: 1645
Краіна: Украіна
Вобласьць: Данецкая
Тэрытарыяльная грамада: Славянская
Мэр: Вадзім Лях[d][1]
Плошча:
  • 58,9 км²
Вышыня: 74 м н. у. м.
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Тэлефонны код: 6262
Паштовы індэкс: 84122
Геаграфічныя каардынаты: 48°51′11.7″ пн. ш. 37°36′21.2″ у. д. / 48.85325° пн. ш. 37.605889° у. д. / 48.85325; 37.605889Каардынаты: 48°51′11.7″ пн. ш. 37°36′21.2″ у. д. / 48.85325° пн. ш. 37.605889° у. д. / 48.85325; 37.605889
Славянск на мапе Ўкраіны
Славянск
Славянск
Славянск
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://www.slavrada.gov.ua/

Славянск — старажытнае места на Данбасе. З 19 красавіка 2011 зьяўляецца курортам дзяржаўнага значэньня.

Гісторыя

рэдагаваць

У XVI стагодзьдзі на тэрыторыі сучаснага Славянску пачалі сяліцца зьбеглыя сяляне зь іншых частак Украіны. У 1645 дзеля абароны ад набегаў татараў казакі збудавалі фартэцыю Тор. З тых часоў Славянск — цэнтар здабычы солі і гандлю ёй. Існуе таксама іншая вэрсія заснаваньня места: пад прыкрыцьцём Маяцкая астрога ў 1664 распачалося дзяржаўнае (па—татарску казённае) солеварэньне на Торы, якое знаходзілася пад няспыннай аховай, што спрыяла фармаваньню тут сталага насельніцтва. Вынікам чаго стала ў 1676[3] заснаваньне мястэчка Тор, у якім на пачатак 1677 ужо пражывала 245 украінскіх сем’яў.

У 16851764 Тор — соценнае мястэчка Ізюмскага палку. У 1784 паселішча перайменавалі ў Славянск (пазьней Славянскае). Адначасна яно атрымала статус места і стала цэнтрам павету Кацярынаслаўскага намесьніцтва. У 1787 Славянск увайшоў у склад Ізюмскага павету Слабадзкой-Украінскай1835 — Харкаўскай) губэрні. З 1880-х чыгуначны вузел. У 1930-я пачаўся рост прамысловасьці Славянску. 19 красавіка 2011 места атрымала статус курорту дзяржаўнага значэньня.

Пачынаючы ад красавіка 2014 году горад стаў арэнай баявых дзеяньняў паміж сэпаратысцкімі групоўкамі і ўкраінскімі сілавікамі. Узброены канфлікт пачаўся ў ноч на 11 красавіка 2014 году, калі ўзброеныя аўтаматамі прарасейскія сэпаратысты захапілі раёнае аддзяленьне міліцыі ў горадзе і вывесілі там сьцяг Расеі[4]. Рэакцыяй ўкраінскай улады стала антытэрарыстычная апэрацыя, распачатая 13 красавіка з мэтай спыніць сэпаратыстаў. Станам на 6 ліпеня гэтага ж году ўся поўнач Данецкае вобласьці, у тым ліку Славянск і некалькі іншых навакольных населеных пунктаў былі пакінутыя тэрарыстамі, у выніку чаго ў горадзе быў адноўлены канстытуцыйны лад.

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1971 — 134,5 тыс. чал.[5]
  • 2000 — 130 тыс. чал.[3]
  • 2012 — 118 тыс. чал.

Нацыянальны склад

рэдагаваць
N Нацыянальнасьць Колькасьць Адсотак насельніцтва
1 Украінцы 104 423 73,1
2 Расейцы 33 649 23,6
3 Туркі 829 0,6
4 Беларусы 766 0,5
5 Армяне 592 0,4
6 Грэкі 320 0,2
7 Цыганы 279 0,2
8 Азэрбайджанцы 208 0,1
Усяго 142 873 100,00

Эканоміка

рэдагаваць

Прадпрыемствы па вытворчасьці соды, керамічных вырабаў, заводы цяжкага машынабудаваньня, алоўкавая, мэблевая фабрыкі і іншае. Здабыча кухоннай солі. ГРЭС.

Турыстычная інфармацыя

рэдагаваць

Славянск — бальнеагразевы курорт. У месьце дзейнічае краязнаўчы музэй.

  1. ^ а б http://www.slavrada.gov.ua/?view=council.golova
  2. ^ http://www.ukrstat.gov.ua/druk/publicat/kat_u/2017/zb/06/zb_chnn_0117pdf.zip
  3. ^ а б Славянск // БЭ. — Мн.: 2002 Т. 14. С. 504.
  4. ^ Сепаратисти на Донбасі захопили облпрокуратуру та міськвідділ міліції. Українська правда
  5. ^ Словянск // Большая советская энциклопедия, 3-е изд.: в 30 т. / Гл. ред. А.М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1969—1978.

Літаратура

рэдагаваць