Армя́не (па-армянску: Հայեր) — народ, які размаўляе на армянскай мове, прыналежнай да індаэўрапейскай моўнай сям’і.

Армяне
1 шэраг: Tigranes the Great, Gregory the Illuminator, Мясроп Маштоц, Vardan Mamikonian, Moses of Chorene

2 шэраг: Heraclius, Gregory of Narek, Toros Roslin, Саят-Нава, Khachatur Abovian 3 шэраг: Іван Айвазоўскі, Mkrtich Khrimian, Andranik, Hovhannes Tumanyan, Komitas Vardapet 4 шэраг: Yeghishe Charents, Martiros Saryan, Aram Khatchaturian, William Saroyan, Tigran Petrosian

5 шэраг: Фрунзэ Мкртчан, Viktor Hambardzumyan, Шарль Азнавур, Шэр, Vazgen Sargsyan
Агульная колькасьць 8 млн.
Рэгіёны пражываньня
Мовы армянская
Рэлігіі хрысьціянства

Этымалёгія

рэдагаваць

Саманазва армян — (па-армянску: Հայ, па-беларуску: гай), па здагадках, пайшло ад назову народа — хаясы. Краіна Хаяса і народ хаясы згадваюцца на глінянай хетскай табліцы, якая адносіцца да другога тысячагодзьдзя да нашай эры, яна была знойдзеная пры раскопках сталіцы хетскай дзяржавы — Хатушаш.

Назоў краіны Армі́нія, у якой пражывалі арміны, сустракаецца ўпершыню ў Бэхістунскім надпісе пэрсыдзкага цара Дарыя I, у 522 да н. э. Існуе таксама гістарычны надпіс, які заве рэгіён Армянскага сугор’я Армэніяй, Шумэрскага Нарам-Суена, датаваная 2260 да н. э., на тысячу гадоў апераджальная першае згадваньне Ўрарту. Герадот (V стагодзьдзе да н. э.) мянуе іх армэнамі. Пра Армэнію і побыт армян гэтага жа пэрыяду важныя зьвесткі паведамляе Ксэнафонт.

Глядзіце таксама

рэдагаваць