Слабада (Іскі сельсавет)

вёска ў Іскім сельсавеце

Слабада́[1]вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Іскага сельсавету.

Слабада
трансьліт. Słabada
Дата заснаваньня: 1781
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Вялейскі
Сельсавет: Іскі
Насельніцтва (2012)
колькасьць: 82 чал.
колькасьць двароў: 52
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1771
Паштовы індэкс: 222445
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°42′46.01″ пн. ш. 26°45′43.99″ у. д. / 54.7127806° пн. ш. 26.7622194° у. д. / 54.7127806; 26.7622194Каардынаты: 54°42′46.01″ пн. ш. 26°45′43.99″ у. д. / 54.7127806° пн. ш. 26.7622194° у. д. / 54.7127806; 26.7622194
Слабада на мапе Беларусі ±
Слабада
Слабада
Слабада
Слабада
Слабада
Слабада

Гісторыя

рэдагаваць

У міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі, у Іскай гміне, пазьней (1932) у складзе гміны Вішнеў[2][3][4][5].

Інфармацыя для турыстаў

рэдагаваць

Марыя Бачкарова — расейская гераіня Першай сусьветнай вайны. Служыла тут у 1916 годзе ў Полацкім пяхотным палку пад іменем Яшка[6].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 2012 год — 52 двары, 82 жыхары
  • 1931 год — 546 чалавек[7]
  • 1921 год — 518 чалавек[8]
  • 1866 год — 563 чалавекі[9]
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  4. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  5. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.
  6. ^ С.В.Барыс, А.В.Рогач Нарачанка і яе берагі // . — Мн.: Выдавец Зміцер Колас, 2013. — 712 с. — 99 ас. — ISBN 978-985-6992-37-0
  7. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 62.
  8. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 83.
  9. ^ http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_X/796

Літаратура

рэдагаваць