Рудня (Жыткавіцкі раён)
вёска ў Жыткавіцкім раёне Гомельскай вобласьці Беларусі
Ру́дня[1] — вёска ў Жыткавіцкім раёне Гомельскай вобласьці, на правым беразе ракі Навуці, за 6 км на паўднёвы ўсход ад Жыткавічаў. Рудня ўваходзіць у склад Руднянскага сельсавету.
| Рудня | |
| трансьліт. Rudnia | |
| Першыя згадкі: | XVIII стагодзьдзе |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гомельская |
| Раён: | Жыткавіцкі |
| Сельсавет: | Руднянскі |
| Вышыня: | 129 м н. у. м. |
| Насельніцтва: | 169 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2353 |
| Паштовы індэкс: | 247961 |
| СААТА: | 3216840071 |
| Нумарны знак: | 3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°11′0″ пн. ш. 27°57′0″ у. д. / 52.18333° пн. ш. 27.95° у. д.Каардынаты: 52°11′0″ пн. ш. 27°57′0″ у. д. / 52.18333° пн. ш. 27.95° у. д. |
Рудня на мапе Беларусі ±   Рудня | |
Гісторыя рэдагаваць
Зь ліпеня 1941 году па 5 ліпеня 1944 году вёска была акупаваная нямецкімі захопнікамі. У гады Вялікай Айчыннай вайны тут дзейнічала патрыятычнае падпольле.
З 1919 году да 21 студзеня 1969 году зьяўлялася цэнтрам Руднянскага сельсавету[2].
Насельніцтва рэдагаваць
- XX стагодзьдзе: 1908 год — вёска: 279 жыхароў; 1924 год — вёска: 87 двароў, 492 жыхары; 1994 год — вёска: 102 двары, 210 жыхароў; 1999 год — 199 жыхароў
- XXI стагодзьдзе: 2010 год — 169 жыхароў
Вуліцы рэдагаваць
Вуліцы: Кастрычніцкая, Лясная, Новая, Пасялковая, Савецкая, Саўгасная.
Крыніцы рэдагаваць
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf) С. 181
- ^ Рудненский сельский Совет депутатов и исполнительный комитет (рас.) // Фондавы каталёг дзяржаўных архіваў Рэспублікі Беларусь
Літаратура рэдагаваць
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Жыткавіцкага р-на / Рэд.-укл. В. Р. Феранц. — Мн.: Ураджай, 1994. — 767 с., [8] л. іл. ISBN 5-7860-0614-X.
- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9. С. 510