Поразаўскі сельсавет (Сьвіслацкі раён)
Поразаўскі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Сьвіслацкага раёну Гарадзенскай вобласьці. Адміністрацыйны цэнтар — мястэчка Поразаў.
Поразаўскі сельсавет | |
Агульныя зьвесткі | |
---|---|
Краіна | |
Статус | сельсавет Беларусі[d] |
Адміністрацыйны цэнтар | Поразава |
Дата ўтварэньня | 18 кастрычніка 2013 |
Насельніцтва |
|
Мэдыя-зьвесткі | |
Часавы пас | UTC+03:00 |
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы |
Гісторыя
рэдагавацьУтвораны 12 кастрычніка 1940 году ў складзе Поразаўскага раёну Берасьцейскай вобласьці БССР. Цэнтар — вёска Поразаў. З 20 верасьня 1944 году ў Гарадзенскай вобласьці. 16 ліпеня 1954 году да сельсавету далучана тэрыторыя скасаванага Лескаўскага сельсавету[1]. 30 красавіка 1958 году скасаваны ў сувязі з наданьнем вёсцы Поразаў статусу гарадзкога пасёлка, населеныя пункты перададзены ў склад Поразаўскага пассавету.
Пасьля скасаваньня Поразаўскага раёну 20 студзеня 1960 году пассавет увайшоў у склад Сьвіслацкага раёну. 2 сьнежня 1961 году да пассавету далучана частка тэрыторыі скасаванага Крапіўніцкага сельсавету (вёскі Вялікія Баброўнікі, Вялікая Каланая, Гурчыны, Залесная, Крапіўніца, Малая Каланая, Маташы, Наркавічы, Сакольнікі, Стасюцічы, Хрустава, Шурычы і хутар Сакольнікі).
23 сьнежня 1964 году ў склад Навадворскага сельсавету перададзены вёскі Залесная, Лозы і Шурычы. 15 лістапада 1971 году скасавана вёска Лескі (зьлілася зь вёскай Новасады)[2].
23 лютага 1976 году ў склад Вердаміцкага сельсавету перададзены 7 населеных пунктаў (вёскі Вялікія Баброўнікі, Вялікая Каланая, Малая Каланая, Наркавічы, Сакольнікі, Стасюцічы і хутары Сакольнікі)[3].
14 лютага 1977 году да пассавету далучана тэрыторыя скасаванага Гарнастаевіцкага сельсавету. 20 ліпеня 1992 году ў склад пассавету зь Вердаміцкага сельсавету вернуты вёскі Вялікія Баброўнікі, Вялікая Каланая, Малая Каланая, Наркавічы, Сакольнікі, Стасюцічы і хутар Сакольнікі.
1 студзеня 2014 году Поразаўскі пасялковы савет рэарганізаваны ў сельсавет з цэнтрам у мястэчку Поразаў[4].
Насельніцтва паводле перапісу 2009 году — 1637 чалавек[5], зь іх 51,5% — беларусы, 44,6% — палякі[6].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Указ Президиума Верховного Совета Белорусской ССР от 16 июля 1954 г. Об объединении сельских советов Гродненской области // Сборник законов Белорусской ССР и указов Президиума Верховного Совета Белорусской ССР: 1938—1955 гг. — Мн.: Изд. Президиума Верхов. Совета БССР, 1956. — 347 с.
- ^ Рашэнне выканаўчага камітэта Гродзенскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 15 лістапада 1971 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1972, № 20 (1358).
- ^ Рашэнне выканаўчага камітэта Гродзенскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 23 лютага 1976 г. // Зборнік законаў Беларускай ССР і указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР. — 1976, № 8 (1490).
- ^ Перечень наименований географических объектов, изменивших род объекта в 2013 году (рас.) // Дзяржаўны цэнтар мапаграфа-геадэзічных матэрыялаў і дадзеных Рэспублікі Беларусь
- ^ Насельніцтва населеных пунктаў Беларусі паводле перапісу 2009 году
- ^ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
Літаратура
рэдагаваць- Гарады і вёскі Беларусі: энцыклапедыя. Т. 9. Гродзенская вобласць. Кн. 3 / рэдкал.: У.У. Андрыевіч (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2017. — 792 с.: іл. ISBN 978-985-11-0958-2. С. 308—311