Перман
Перман (Пэрман), Бэрман (Бермень) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Перман лац. Pierman | |
| Perman | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Pero + Mann |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Бэрман, Пэрман, Бермень |
| Вытворныя формы | Парман |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Перман» | |
Паходжаньне
рэдагавацьБерман, пазьней Бэрман, Пірман або Пэрман (Berman, Bermann, Pirrmann[1], Perman[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -бер- (-бір-) (імёны ліцьвінаў Бірын, Бірыбольд, Бэрвольд; германскія імёны Birin, Beribald, Berwoldus) паходзіць ад гоцкага baira[4], германскага bero 'мядзьведзь'[5], а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna[6], германскага man 'чалавек'[7].
У Прусіі бытавала імя Permane / Permenne / Pyrmyn (1302, 1373 і 1518 гады)[8].
У Польшчы адзначаецца прозьвішча Пэрман (Perman)[9].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Inwentarz poddanych do kościoła kielmińskiego należących… Krzysztoph Permanowicz (1675—1677 гады)[10]; Anastazja Berman (1836 год)[11][a].
Носьбіты
рэдагавацьУ актах Вялікага Княства Літоўскага ўпамінаўся засьценак Берменеўшчына каля Германішак[13].
У XVI ст. існавала сяло Перманы ў Жамойцкім старостве[14].
Глядзіце таксама
рэдагавацьЗаўвагі
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1954. S. 180.
- ^ Planta R., Schorta A. Rätisches Namenbuch. Bd. I. — Zürich, 1939. S. 799.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 263.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 52.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 76—77.
- ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 249.
- ^ Žemaičių vyskupijos vizitacija 1675—1677 m. // Fontes Historiae Lituaniae. Vol. X, 2011. P. 404.
- ^ Kowno, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 38.
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 192.
- ^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 227.