Нарман
Нарман (Нармен) — мужчынскае імя.
| Нарман лац. Narman | |
| Norman | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Noro + Mann |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Нармен |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Нарман» | |
Паходжаньне рэдагаваць
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Норман або Нерыман (Norman, Neriman) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -нар- (-нор-) (імёны ліцьвінаў Нарэла, Нарвід, Нарымунт; германскія імёны Narelo, Norvid, Normund) паходзіць ад гоцкага nasjan 'захоўваць, ратаваць'[2], стараверхненямецкага -neri 'уратаваньне, утрыманьне'[3], а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna[4], германскага man 'чалавек'[5].
У Прусіі бытавала імя Норман (Нерман): Normans / Nermann (1342 і 1384 гады)[6][7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Narman (Паведамленьні аб літоўскіх дарогах)[8]; з ыменья з Нармонъ… з дому Нармонъ[9], з дому Нарменского[10] (1567 год); имене свое Нарманъское (2 красавіка 1596 году)[11]; Narmoniszki (1744 год)[12].
Глядзіце таксама рэдагаваць
Крыніцы рэдагаваць
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1153, 1169.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 187.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 72.
- ^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 687.
- ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 2. — Leipzig, 1863. S. 687.
- ^ С. 607, 616/
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 616.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 32. — Вильна, 1907. С. 288.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.