Мікалай Шыла

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Шыла (неадназначнасьць).

Мікалай Шыла (1888 в. Заберазь, цяпер Іўеўскі раён — 6 красавіка 1948, в. Міхэльсдорф, Баварыя) — беларускі грамадзка-палітычны дзяяч, журналіст. Сябра ЦК БПСР.

Мікалай Шыла
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	1888 Смаргонь, Ашмянскі павет, Віленская губэрня, Расейская імпэрыя або Бакшты, Ашмянскі павет, Віленская губэрня, Расейская імпэрыя
Памёр:	6 красавіка 1948(1948-04-06) Браўншвайг, Ніжняя Саксонія, Бізонія[d], Нямеччына ў 1945—1949 гадах[d], Нямеччына
Адукацыя:	Маладэчанская настаўніцкая сэмінарыя
Мікалай Шыла ў Вікісховішчы

Біяграфія

У 1909 годзе жыў і працаваў у Вільні, удзельнічаў у выданьні «Нашай Нівы».

Сябра Беларускай партыі сацыялістаў-рэвалюцыянэраў. Пад час польска-бальшавіцкай вайны 1920 году ўдзельнічаў у антыпольскім падпольным руху.

У 1921 годзе — у Вільні. Быў рэдактарам шэрагу беларускіх газэт левага кірунку, такіх як «Сын Беларуса», «Змаганьне». Арыштоўваўся польскімі ўладамі.

Пасьля Другой сусьветнай вайны эміграваў, з канца 1944 жыў у Заходняй Нямеччыне.

Дадатковыя зьвесткі

У п’есе «Тутэйшыя» ёсьць словы

	Беларусь, мая старонка — Куток цемнаты, Жыве Шыла, Грыб, Мамонька — Будзеш жыць і Ты!

Літаратура

• Кароткі нарыс беларускага пытаньня — Варшава, 31 студзеня 1928 // ARCHE 11-2007

Вонкавыя спасылкі

• Мае сустрэчы Успаміны Шылы, Бібліятэка Бацькаўчшыны
• Шыла пра Алеся Гаруна
• Мікалай Шыла — дзядзька беларускага адраджэньня, Беларус №582—583, 2011 год