Мікалай Рыжкоў
Мікала́й Іва́навіч Рыжко́ў (па-расейску: Николай Иванович Рыжков, 28 верасьня 1929, Дылееўка, Дзяржынскі гарсавет, Данецкая вобласьць, УССР — 28 лютага 2024, Масква) — савецкі і расейскі дзяржаўны і партыйны дзеяч. Большую частку кіраваньня Міхаіла Гарбачова займаў пасаду Старшыні СМ СССР (1985—1991). Сябра КПСС з 1956 па 1991 гады. Дэпутат Савету Саюза Вярхоўнага Савету СССР (1974—89 гг.) ад Сьвярдлоўскай вобласьці[7].
| Мікалай Рыжкоў | |
| па-расейску: Николай Рыжков | |
 | |
| 27 верасьня 1985 — 14 студзеня 1991 | |
| Папярэднік | Мікалай Аляксандравіч Ціханаў[d] |
| Наступнік | Валянцін Сяргеевіч Паўлаў[d] |
| 17 верасьня 2003 — 25 верасьня 2023 | |
| 18 студзеня 2000 — 17 верасьня 2003 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзіўся: |
28 верасьня 1929[1] |
| Памёр: |
28 лютага 2024[2][3] (94 гады) |
| Партыя: | |
| Адукацыя: | |
| Узнагароды: | |
Сябра Савету Фэдэрацыі РФ (з 2003 году), да 2011 году прэзыдэнт Расейскага саюзу таваравытворцаў. Нацыянальны Герой Армэніі (2008).
Жыцьцяпіс
рэдагавацьДума і Савет Фэдэрацыі
рэдагавацьУ сьнежні 1995 году абраны дэпутатам Дзяржаўнай думы Фэдэральнага Сходу Расеі другога скліканьня па Белгарадзкай аднамандатнай выбарчай акрузе № 62 ад блоку «Улада — народу». У думе ўзначальваў дэпутацкую групу «Народаўладдзе». Старшыня выканкаму Народна-патрыятычнага саюзу Расеі (НПСР).
У сьнежні 1999 году па гэтай жа акрузе абраны дэпутатам Дзяржаўнай думы трэцяга скліканьня.
У верасьні 2003 году прызначаны прадстаўніком адміністрацыі Белгарадзкай вобласьці ў Савету Фэдэрацыі Фэдэральнага Сходу Расейскай Фэдэрацыі. У сувязі з гэтым склаў паўнамоцтвы дэпутата Дзяржаўнай думы.
Старшыня Камісіі Савета Фэдэрацыі па натуральных манаполіях, чалец Камітэту па пытаньнях мясцовага самакіраваньня, сустаршыня расейска-армянскай камісіі міжпарляменцкай супрацы.
На пасяджэньні Савета Фэдэрацыі 1 сакавіка 2014 году прагаласаваў (гэтак жа, як і ўсе астатнія сябры СФ) за выдачу дазволу Пуціну выкарыстаць пры патрэбе Ўзброеныя сілы на тэрыторыі Ўкраіны. Пры гэтым у сваім выступе так ацаніў падзеі:
Падзеі ва Украіне — гэта сапраўдны бунт. Карычневая чума захапіла ўладу[8]
17 сакавіка 2014 году трапіў пад санкцыі Эўразьвяза[9].
Рыжкоў і Беларусь
рэдагавацьМікалай Рыжкоў кіраваў ліквідацыяй аварыі на ЧАЭС. Злачынным зьяўляецца тое, што ўсё, што зьвязана з Чарнобыльскай катастрофай было строга-настрага было засакрэчана ад народу і абсалютнай большасьці мэдыцынскіх работнікаў. Гэтыя каманды паступалі асабіста ад Рыжкова[10]
Алесь Адамовіч расказваў, што пасьля аварыі на ЧАЭС старшыня Савету міністраў СССР Мікалай Рыжкоў завяршыў нейкую нараду словамі ўдзячнасьці беларусам:
«Пагутарыш з украінцамі — і адчуваеш сябе як выціснуты лімон: аднаго ў іх не хапае, другога, тое ім дай, гэтае падкінь. Бясконцыя прэтэнзіі і патрабаваньні. Іншая справа — беларусы: сказалі, нам нічога ня трэба, з Чарнобылем самі справімся!»[11]
.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б Nikolaj I. Ryschkow // Munzinger Personen (ням.)
- ^ а б Умер глава перестроечного правительства СССР Николай Рыжков (рас.) — Коммерсантъ, 2024.
- ^ а б Матвиенко сообщила о смерти бывшего премьера СССР Николая Рыжкова (рас.) — Lenta.ru, 2024.
- ^ а б US designates additional individuals and Russian bank under Ukraine-related sanctions and issues third Executive Order targeting sectors of Russian economy — 2014.
- ^ а б United States: Crisis In The Crimea: Sanctions Update 3 — Mondaq, 2014.
- ^ а б US Sanctions 2.0; "Additional Costs" Levied On Russian Banks & Billionaires - Full List (анг.) // Zero Hedge / D. Ivandjiiski, T. Backshall — 2014.
- ^ Список депутатов Верховного Совета СССР 11 созыва, па-расейску: {{{1}}}
- ^ Совет Федерации единодушно проголосовал за введение войск в Украину, позволив Путину действовать «в легитимном поле» Архівавана 12 жніўня 2014. // Новая газета, март 2014
- ^ COUNCIL DECISION 2014/145/CFSP // Official Journal of the European Union, 17.3.2014
- ^ Як БНФ дамогся праўды пра Чарнобыль, Сяргей Навумчык
- ^ Як віцябляне перамаглі АЭС, Сяргей Навумчык, «Народная Воля», 1.12.2018