Міхаіл Гарбачоў
Міхаі́л Сярге́евіч Гарбачо́ў (нарадзіўся 2 сакавіка 1931 году, Прывольнае, Стаўрапольскі край, РСФСР — 30 жніўня 2022, Масква, Расея) — генэральны сакратар ЦК КПСС з 11 сакавіка 1985 году па 23 жніўня 1991 году, першы і апошні прэзыдэнт СССР з 15 сакавіка 1990 году па 25 сьнежня 1991 году. Былы глава Гарбачоў-Фонду. Меў шэраг узнагарод і ганаровых званьняў, найбольш вядомая зь якіх — Нобэлеўская прэмія міру 1990 году. Зь дзейнасьцю Гарбачова на пасадзе главы КПСС і СССР зьвязаная маштабная спроба рэфармаваньня — Перабудова, якая скончылася распадам Савецкага Саюзу, а таксама завяршэньнем халоднай вайны. Пэрыяд кіраваньня Гарбачова ацэньваецца неадназначна. У 1990 годзе Ўнівэрсытэт Аляскі прысвоіў Гарбачову званьне ганаровага прафэсара гуманітарных навук[8].
| Міхаіл Гарбачоў | |
| па-расейску: Михаил Горбачев | |
.jpg) | |
| прэзыдэнт СССР | |
|---|---|
| 15 сакавіка 1990 — 25 сьнежня 1991 | |
| Папярэднік: | няма (пасада заснаваная) |
| Наступнік: | няма (пасада скасаваная) |
| Генэральны сакратар ЦК КПСС | |
| 11 сакавіка 1985 — 23 жніўня 1991 | |
| Папярэднік: | Канстанцін Чарненка |
| Наступнік: | няма (пасада скасаваная) |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзіўся: |
2 сакавіка 1931[1][2][3][…] |
| Памёр: |
30 жніўня 2022[4][5] (91 год) |
| Партыя: | |
| Сужэнец: | Раіса Гарбачова[d][7] |
| Дзеці: | Ірына Вірганская[d] |
| Адукацыя: | |
| Узнагароды: | Нобэлеўская прэмія міру (1990) |
ЖыцьцяпісРэдагаваць
Гарбачоў памёр увечары ў аўторак, 30 жніўня 2022, пасьля цяжкай і працяглай хваробы, заявілі журналістам у Цэнтральнай клінічнай бальніцы ў Маскве.
Гарбачоў і БеларусьРэдагаваць
У 1986 годзе Гарбачоў, атрымаўшы ліст беларускай інтэлігенцыі пра крытычны стан беларускай мовы, накіраваў у Менск адмысловую камісію. Кіраўніцтву ЦК КПБ давялося карэктаваць сваё стаўленьне да моўнай палітыкі.
Заява пра ўтварэньне Аргкамітэту БНФ «Адраджэньне» у кастрычніку 1988 году пачыналася з узгадкі пра перабудову «распачатую лепшымі сіламі КПСС». Аналягічныя адсылкі рабіліся і ініцыятарамі Народных Франтоў тагачасных рэспублік Балтыі.
Міхаіл Гарбачоў прыязна ставіўся да Васіля Быкава і Алеся Адамовіча, спрабаваў абараніць іх (няўдала) ад артадаксальнага камуністычнага кіраўніцтва БССР. Ён наведаў цырымонію разьвітаньня з Адамовічам у студзені 1994 году і даў вялікае інтэрвію беларускай службе Радыё Свабода пра Васіля Быкава на 40-ы дзень сьмерці[9] .
КрыніцыРэдагаваць
- ^ а б Горбачёв Михаил Сергеевич // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ^ а б Michail Gorbatschow // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
- ^ а б Mihail Sergejevič Gorbačov // Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija (харв.) — 2009.
- ^ а б Mikhail Gorbachev, Soviet Leader Who Ended Cold War, Dies at 91 (анг.) // Bloomberg.com — 2022.
- ^ а б https://www.washingtonpost.com/obituaries/2022/08/30/mikhail-gorbachev-soviet-leader-dies/
- ^ а б https://www.bloomberg.com/news/articles/2022-08-30/russian-media-ex-soviet-leader-mikhail-gorbachev-dead-at-91
- ^ Gaddis J. L. The Cold War: A New History (анг.) — 1 — USA: Penguin Books. — P. 229. — ISBN 978-0-14-303827-6
- ^ США: Диплом Горбачеву (рас.) // Советская Белоруссия. — 1990. — № 74 (17855). — С. 1.
- ^ Памёр апошні кіраўнік СССР Міхаіл Гарбачоў, Радыё Свабода, 30-08-2022