Мікалай Пачкаеў (Мікола Пачкаеў; нарадзіўся ў 1973 году, Менск) — беларускі грамадзкі дзяяч, дзяяч беларускай дыяспары, старшыня Згуртаваньня Беларусаў у Вялікай Брытаніі, заступнік Старшыні Рады БНР.

Мікалай Пачкаеў
лац. Mikałaj Pačkajeŭ
Заступнік старшыні Рады БНР
2016 — цяперашні час
Прэзыдэнт Івонка Сурвілла
Сакратар інфармацыі Рады БНР
Наступнік Алесь Чайчыц
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся1973
Менск
ПартыяПартыя БНФ (да 2005 г.)
АдукацыяБДУ (1996), Цэнтральнаэўрапейскі ўнівэрсытэт (1997), Кембрыдзкі ўнівэрсытэт (1998)
Узнагароды Мэдаль да стагодзьдзя Беларускае Народнае Рэспублікі Мэдаль да стагодзьдзя БНР

Біяграфія

рэдагаваць

Скончыў сярэднюю школу №4 у Менску (1990), у 1990 годзе паступіў на беларускамоўную плынь гістарычнага факультэту Белдзяржунівэрсытэту, з 1992 на аддзяленьні (пазьней факультэце) міжнародных дачыненьняў, у 1994—1995 у коледжы Ўітан (Wheaton College, ЗША), выпускнік БДУ 1996 г. У 1996—1997 на магістарскай праграме ў Цэнтральнаэўрапейскім унівэрсытэце (Будапэшт, Вугоршчына), у 1997—1998 на магістарскай праграме ва ўнівэрсытэце Кембрыджу (Вялікабрытанія), далей тамсама на доктарскай праграме.[1]

Удзельнік акцыяў Беларускага Народнага Фронту з 1989 году, назіральнік ад Партыі БНФ падчас прэзыдэнцкіх выбараў 1994 году, у 1997 сябра Маладзёвай Фракцыі БНФ, заснавальнага камітэту і ўдзельнік устаноўчага сойму Маладога Фронту, абраны сябрам Сойму БНФ і Партыі БНФ, сябра Міжнароднай Камісіі, сябра дэлегацыі БНФ на кансультацыях дзеля перамоваў з уладамі за пасярэдніцтвам АБСЭ ў 1999—2000 г., у 1996—1997 г. прадстаўнік Партыі БНФ у Вугоршчыне, у 1997—2006 г. прадстаўнік Партыі БНФ у Вялікабрытаніі.[1]

Стала ў Вялікабрытаніі з 2000 году, працуе тэхнічным перакладчыкам, аналітыкам міжнароднай палітычнай рызыкі і інвэстыцыйнага клімату. Аўтар артыкулаў у «Нашай Ніве», «Спадчыне», «Архэ», «Нашым Слове», «Навінах БНФ», «Вялікае княства Літоўскае: энцыкляпэдыя», «Belarusian Review» і іншых, шматлікіх рэпартажаў зь Вялікабрытаніі для беларускай службы «Радыё Свабода» (2001—2006).

Сакратар Згуртаваньня Беларусаў у Вялікай Брытаніі ў 2003—2004 гг., абраны намесьнікам старшыні ЗБВБ у 2004 г., пераабраны ў 2005—2010 гг. З 2013 году — старшыня.[2]

Сябра Рады БНР (з 2005 г.), Заступнік старшыні Рады БНР (з 2016 г.)[3]

Узнагароджаны Мэдалём да стагодзьдзя БНР.[4]

З нагоды інтэрвію ў кнізе «Беларуская нацыянальная ідэя» (2020), якая ў 2021 г. без тлумачэньняў была абвешчаная рэжымам А. Лукашэнкі «экстрэмісцкай», названы ў паклёпніцкім артыкуле прапагандыста А. Мукавозчыка сярод некалькіх дзясяткаў галоўных грамадзкіх, культурніцкіх, навуковых дзеячоў Беларусі і замежжа, якія выступаюць за дэмакратычную нацыянальную дзяржаву ў Беларусі[5].

  1. ^ а б Гардзіенка Натальля. Беларусы ў Вялікабрытаніі. — Мінск: Медысонт, 2010., стар. 554.
  2. ^ Згуртаванне беларусаў Вялікабрытаніі ўзначаліў Мікола Пачкаеў
  3. ^ У НЬЮ-ЁРКУ ПРАЙШЛА СЭСІЯ РАДЫ БНР — Афіцыйны сайт Рады БНР, 21.3.2016
  4. ^ УРУЧЭНЬНІ МЭДАЛЁЎ ДА СТАГОДЗЬДЗЯ БНР У ВІЛЬНІ 22-23 ЛІСТАПАДА 2019 Г. — Афіцыйны сайт Рады БНР, 27.11.2019
  5. ^ Андрэй Мукавозчык. Удивительно, но невероятные сами выставили на обозрение список самых непримиримых. [Дзіўна, але неверагодныя самі выставілі на публіку сьпіс самых непрымірымых] — СБ. Беларусь сегодня, 6 красавіка 2021 г.

Літаратура

рэдагаваць
  • Гардзіенка Натальля. Беларусы ў Вялікабрытаніі. — Мінск: Медысонт, 2010.
  • Мікола Пачкаеў, «Навіны БНФ», №8 (87) 9 верасьня 2005, стар. 12.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць