Мікалай Пачкаеў

	Мікалай (Мікола) Пачкаеў
Заступнік старшыні Рады БНР
	2016 — цяперашні час
Прэзыдэнт:	Івонка Сурвілла
Сакратар інфармацыі Рады БНР
Наступнік:	Алесь Чайчыц
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	1973; Менск
Партыя:	Партыя БНФ (да 2005 г.)
Адукацыя:	БДУ (1996), Цэнтральнаэўрапейскі ўнівэрсытэт (1997), Кембрыдзкі ўнівэрсытэт (1998)
Узнагароды:	Мэдаль да стагодзьдзя БНР

Мікалай Пачкаеў (нарадзіўся ў 1973 году, Менск) — беларускі грамадзкі дзяяч, дзяяч беларускай дыяспары, старшыня Згуртаваньня Беларусаў у Вялікай Брытаніі, заступнік Старшыні Рады БНР.

БіяграфіяРэдагаваць

Скончыў сярэднюю школу №4 у Менску (1990), у 1990 годзе паступіў на беларускамоўную плынь гістарычнага факультэту Белдзяржунівэрсытэту, з 1992 на аддзяленьні (пазьней факультэце) міжнародных дачыненьняў, у 1994—1995 у коледжы Ўітан (Wheaton College, ЗША), выпускнік БДУ 1996 г. У 1996—1997 на магістарскай праграме ў Цэнтральнаэўрапейскім унівэрсытэце (Будапэшт, Вугоршчына), у 1997—1998 на магістарскай праграме ва ўнівэрсытэце Кембрыджу (Вялікабрытанія), далей тамсама на доктарскай праграме.^[1]

Удзельнік акцыяў Беларускага Народнага Фронту з 1989 году, назіральнік ад Партыі БНФ падчас прэзыдэнцкіх выбараў 1994 году, у 1997 сябра Маладзёвай Фракцыі БНФ, заснавальнага камітэту і ўдзельнік устаноўчага сойму Маладога Фронту, абраны сябрам Сойму БНФ і Партыі БНФ, сябра Міжнароднай Камісіі, сябра дэлегацыі БНФ на кансультацыях дзеля перамоваў з уладамі за пасярэдніцтвам АБСЭ ў 1999—2000 г., у 1996-1997 г. прадстаўнік Партыі БНФ у Вугоршчыне, у 1997—2006 г. прадстаўнік Партыі БНФ у Вялікабрытаніі.^[1]

Стала ў Вялікабрытаніі з 2000 году, працуе тэхнічным перакладчыкам, аналітыкам міжнароднай палітычнай рызыкі і інвэстыцыйнага клімату. Аўтар артыкулаў у «Нашай Ніве», «Спадчыне», «Архэ», «Нашым Слове», «Навінах БНФ», «Вялікае княства Літоўскае: энцыкляпэдыя», «Belarusian Review» і іншых, шматлікіх рэпартажаў зь Вялікабрытаніі для беларускай службы «Радыё Свабода» (2001—2006).

Сакратар Згуртаваньня Беларусаў у Вялікай Брытаніі ў 2003—2004 гг., абраны намесьнікам старшыні ЗБВБ у 2004 г., пераабраны ў 2005—2010 гг. З 2013 году — старшыня.^[2]

Сябра Рады БНР (з 2005 г.), Заступнік старшыні Рады БНР (з 2016 г.)^[3]

Узнагароджаны Мэдалём да стагодзьдзя БНР.^[4]

З нагоды інтэрвію ў кнізе «Беларуская нацыянальная ідэя» (2020), якая ў 2021 г. без тлумачэньняў была абвешчаная рэжымам А. Лукашэнкі «экстрэмісцкай», названы ў паклёпніцкім артыкуле прапагандыста А. Мукавозчыка сярод некалькіх дзясяткаў галоўных грамадзкіх, культурніцкіх, навуковых дзеячоў Беларусі і замежжа, якія выступаюць за дэмакратычную нацыянальную дзяржаву ў Беларусі^[5].