Мікалай Карамзін
Мікала́й Міха́йлавіч Карамзі́н (12 сьнежня 1766, в. Міхайлаўка, Бузлукскі павет, Казанская губэрня (паводле іншых дадзеных — вёска Знаменскае, Сымбірскі павет, Казанская губэрня) — 3 чэрвеня 1826, Санкт-Пецярбург) — расейскі гісторык, пісьменьнік, публіцыст.
Мікалай Карамзін | |
Николай Карамзин | |
![]() | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | 1 (12) сьнежня 1766 вёска Знаменскае, Сымбірскі павет, Казанская губэрня |
Памёр | 3 чэрвеня 1826 (59 год) Санкт-Пецярбург |
Пахаваны | |
Сужэнец | Кацярына Карамзіна[d] |
Дзеці | Кацярына Мяшчэрская[d], Аляксандар Карамзін[d], Андрэй Карамзін[d], Сафія Карамзіна[d], Vladimir Karamzin[d][1] і Elizaveta Nikolaevna Karamzina[d] |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | гісторык, публіцыст, пісьменьнік, паэт і стацкі саветнік |
Гады творчасьці | 1781—1826 |
Кірунак | сэнтымэнталізм |
Жанр | паэзія |
Мова | расейская мова[2] |
Дэбют | «Детское чтение» — першы расейскі часопіс для дзяцей |
Прэміі | ![]() ![]() |
Узнагароды | |
![]() | |
У 1783—1784 на вайсковай службе. Выдаваў альманахі, часопісы. Яскравы прадстаўнік расейскага сэнтымэнталізму. У гістарычных працах адмаўляў дэспатыю, прыхільнік рэспубліканскага ладу. Абапіраючыся на старажытныя крыніцы, творы В. Тацішчава і М. Шчарбатава напісаў «Гісторыю дзяржавы Расейскай» (т. 1—12, 1816—1829).
Гісторыю Беларусі разглядаў у кантэксце расейскай дзяржаўнасьці. Даў адметныя характарыстыкі старажытных дзяржаўных дзеячаў (Усяслава Чарадзея, Гедыміна, Альгерда і інш.). у «Дадатках» да «Гісторыі…» выкарыстаў шмат выпісак са страчаных пазьней пісьмовых крыніцаў.
Літаратура Рэдагаваць
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
Вонкавыя спасылкі Рэдагаваць
Мікалай Карамзін — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- ^ Карамзин, Владимир Николаевич (рас.) // Русский биографический словарь — СПб: 1897. — Т. 8. — С. 499—500.
- ^ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.