Мейла (Мэйла, Майла) — мужчынскае імя.

Meilo
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Mago + суфікс з элемэнтам -л- (-l-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Мэйла, Майла
Вытворныя формы Макула, Мікель
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Мейла»

Паходжаньне рэдагаваць

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Мегіла, Мейла або Мейл (Megilo, Meilo, Meil) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова маг- (мак-) (імёны ліцьвінаў Макула, Магер, Максьвіта; германскія імёны Maccula, Mager, Meguswind) паходзіць ад гоцкага mēgs 'адзін з бацькоў'[2] або бургундзкага magus 'хлопчык, сын'[3].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: а Миканцов леитев… а Меила Станковича (10 чэрвеня 1511 году)[4]; Мартинъ Мейлович — служба (сьнежаць 1534 году)[5]; рыболове господарьские Бертошь а Мейло Родвиловичи на брата своего Янушка (26 ліпеня 1539 году)[6]; Матеи Меилович (XVI ст.)[7]; Меило Юнкгилович (1 ліпеня 1542 году)[8]; Mieylo Pietrowicz… Mieylo Miklassewicz… Mieylo Radziwilowicz… Mieylo Janussowicz… Mieylo Radziwilowic (1558 год)[9]; Meyło Woytkowicz (1561 год)[10]; подданых... Амброса а Микга Меиловичов (5 студзеня 1595 году)[11]; Mikołay Meyłowicz (1597 год)[12]; Mayłowszcyzna (1744 год)[13].

Носьбіты рэдагаваць

На гістарычным Падляшшы існуе вёска Мэйлы.

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1068.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 164.
  3. ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 137.
  4. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 74.
  5. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 227 (8) (1533—1535). — Vilnius, 1999. P. 149.
  6. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1890. С. 127.
  7. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 3.
  8. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 13.
  9. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 326—327.
  10. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 2. — Вильна, 1882. С. 120.
  11. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 370.
  12. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 487.
  13. ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.