Юнгайла
Юнгайла, Юнгела (Юнгіл) — мужчынскае імя і вытворнае прозьвіча.
| Юнгайла лац. Jungajła / Junhajła | |
| Jüngel | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Jungo + Gelo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Юнгела, Юнгіл |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Юнгайла» | |
Паходжаньне
рэдагавацьЮнгель (Jungel[a], Jüngel[2][3]) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова юнг- (юнк-) паходзіць ад стараверхненямецкага jung 'малады'[4], а аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) — ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: у Воидатовъскомъ селе пят служоб: <…> Юнъкгаило Манътиловичъ (23 траўня 1539 году)[6]; Меило Юнкгилович (1 ліпеня 1542 году)[7]; Jungieło (1774 год)[8].
Глядзіце таксама
рэдагавацьЗаўвагі
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Flöer M., Korsmeier C. M. Die Ortsnamen des Kreises Soest. — Bielefeld, 2009. S. 269—270.
- ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 174.
- ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 43.
- ^ а б Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1954. S. 355.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 20 (1536—1539). — Vilnius, 2010. P. 263.
- ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 13.
- ^ Spis rodziców dzieci urodzonych w Daugieliszkach w latach 1774—1790