Ліпневічы
вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці Беларусі
Лі́пневічы[1] — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Крывасельскага сельсавету.
Ліпневічы | |
трансьліт. Lipnievičy | |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Менская |
Раён: | Вялейскі |
Сельсавет: | Крывасельскі |
Насельніцтва: |
|
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | +375 1771 |
Паштовы індэкс: | 222430 |
СААТА: | 6213860051 |
Нумарны знак: | 5 |
Геаграфічныя каардынаты: | 54°33′42″ пн. ш. 27°3′37″ у. д. / 54.56167° пн. ш. 27.06028° у. д.Каардынаты: 54°33′42″ пн. ш. 27°3′37″ у. д. / 54.56167° пн. ш. 27.06028° у. д. |
± Ліпневічы |
Гісторыя
рэдагавацьЗ 1793 году пасьля другога падзелу Рэчы Паспалітай Кузьмічы, як і ўся Вялейшчына, уваходзіла ў склад Расейскай імпэрыі, быў утвораны Вялейскі павет у складзе спачатку Менскай губэрні, а з 1843 году — Віленскай губэрні. Уваходзіла ў склад Вялейскага павету Расейскай імпэрыі. У міжваенны час знаходзілася ў складзе Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі, у гміне Куранец[2][3][4][5].
Да 6 верасьня 1957 году вёска ўваходзіла ў склад Рэчкаўскага сельсавету[6].
Насельніцтва
рэдагаваць- 1931 год — 188 жыхароў, 32 двары[7].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
- ^ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
- ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
- ^ Рашэнне выканкома Маладзечанскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 6 верасня 1957 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1957, № 9.
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 60