Кірвік
Кірвік — мужчынскае імя.
Кірвік лац. Kirvik | |
Kerwic | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Kero + Wic |
Іншыя формы | |
Зьвязаныя імёны | Wicger |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Кірвік» |
Паходжаньне
рэдагавацьГервік або Кервік (Gerwic, Kerwic) і Вікгер (Wicger) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -гер- (-гар-, -гір-) (імёны ліцьвінаў Гералт, Гермонт, Бутгер; германскія імёны Gerolt, Geromont, Butger) паходзіць ад стараісьляндзкага geirr, стараверхненямецкага gēr 'дзіда'[2], а аснова -віг- (-вік-) (імёны ліцьвінаў Вігайла, Вігунт, Лодвік; германскія імёны Wigelo, Wigunt, Lodvigus) — ад гоцкага і германскага wigs 'вайна, бойка'[3].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскакаг імя Gerwig (Gerwik, Girwik)[4].
У Прусіі бытавала імя Kerwyke (1363 год)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Ardrzei Kirwikowicz (1563 год)[6].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 587, 1582.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 98.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 67.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 44.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 2. — Вильна, 1882. С. 428.