Кіндзелішкі (лет. Kindzeliškiai) — вёска ў Летуве, у міжрэччы Нявежы і Сьвятой. Уваходзяць у склад Сесіцкага староства Вількамірскага раёну Віленскага павету.

Кіндзелішкі
лац. Kindzieliški
лет. Kindzeliškiai
Краіна: Летува
Павет: Віленскі
Раён: Вількамірскі
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Геаграфічныя каардынаты: 55°20′20″ пн. ш. 24°27′50″ у. д. / 55.33889° пн. ш. 24.46389° у. д. / 55.33889; 24.46389Каардынаты: 55°20′20″ пн. ш. 24°27′50″ у. д. / 55.33889° пн. ш. 24.46389° у. д. / 55.33889; 24.46389
Кіндзелішкі на мапе Летувы
Кіндзелішкі
Кіндзелішкі
Кіндзелішкі

Кінтыла, пазьней Кіндэль (Kintilo, Kindel) — імя германскага паходжаньня[1][2].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[3], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[4]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[5].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1902 год — 17 чалавек[6]
  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 365.
  2. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 15, 1973. S. 58 (304), 60 (306).
  3. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  4. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
  6. ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 106.