Кімбарт
Кімбарт (Кімбэрт, Генбарт) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Кімбарт лац. Kimbart | |
| Gimbert | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Gimmo + Bert |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Кімбэрт, Генбарт |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Кімбарт» | |
Паходжаньне
рэдагавацьГімбэрт, Гінбэрт або Кінбард (Gimbert, Ginbert[1], Kinbardus[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -гін- (-ген-, -кін-) (імёны ліцьвінаў Гендрута, Кімунд, Менгін; германскія імёны Genedrudis, Ginmund, Mennigen) паходзіць ад гоцкага gin- 'пачатак'[4] (гоцкае *ginnan, германскае *gennan 'пачынаць'[5]), а аснова -берт- (-бэрт-, -барт-) (імёны ліцьвінаў Зыбарт, Кібарт, Любарт; германскія імёны Siebart, Kibart, Lubert) — ад германскага berhta 'яркі'[6].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Gimbertus[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Kimborczyszki (1744 год)[8]; wioski… Kimberciszki (1782—1783 гады)[9]; Szymon Kimbert (1805 год)[10]; Waleria Julianna Kimbartowicz (1821 год)[11].
Носьбіты
рэдагавацьКімбарты (Kimbort) — літоўскі шляхецкі род зь Вільні і Віленскага павету[12].
Кімбартовічы (Kimbortowicz) гербу Мурдэліё — літоўскі шляхецкі род[13].
Гембарты (Gembart) і Генбарты (Gębart) гербу Ястрабец — шляхецкія роды Рэчы Паспалітай[14], у тым ліку зь Пінскага павету[15].
Кімбэрт (Kimbert) — прозьвішча, гістарычна зафіксаванае на тэрыторыі цяперашняй Летувы[16].
На гістарычнай Браслаўшчыне існуе вёска Кімбарцішкі.
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 48.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 109.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 642.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ G // Köbler G. Gotisches Wörterbuch. 4. Aufl, 2014.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 16.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 70.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Breslaujos dekanato vizitacija 1782—1783 m. Fontes Historiae Lituaniae, vol. VII. — Vilnius, 2008. P. 246.
- ^ Dziewieniszki, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Bujwidze, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 569.
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 3. — Rzeszów, 2001. S. 288.
- ^ Gajl T. Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodow. — Gdańsk, 2003. S. 272.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 5. — Warszawa, 1936. S. 273.
- ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 1. — Vilnius, 1985. P. 994.