Кульшыно

вёска ў Любанскім сельсавеце Вялейскага раёну Менскай вобласьці Беларусі

Кульшыно́[1]вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Любанскага сельсавету.

Кульшыно
трансьліт. Kuĺšyno
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Вялейскі
Сельсавет: Любанскі
Насельніцтва:
  • 59 чал. (2009)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1771
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°35′18″ пн. ш. 26°50′49″ у. д. / 54.58833° пн. ш. 26.84694° у. д. / 54.58833; 26.84694Каардынаты: 54°35′18″ пн. ш. 26°50′49″ у. д. / 54.58833° пн. ш. 26.84694° у. д. / 54.58833; 26.84694
Кульшыно на мапе Беларусі ±
Кульшыно
Кульшыно
Кульшыно
Кульшыно
Кульшыно
Кульшыно

Гісторыя

рэдагаваць

З 1793 году пасьля другога падзелу Рэчы Паспалітай Кульшыно, як і ўся Вялейшчына, уваходзіла ў склад Расейскай імпэрыі, быў утвораны Вялейскі павет у складзе спачатку Менскай губэрні, а з 1843 году — Віленскай губэрні. Уваходзіла ў склад Вялейскага павету Расейскай імпэрыі. У міжваенны час знаходзілася ў складзе Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі, у гміне Куранец[2][3][4][5].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1866 год — 93 жыхары, 10 двароў[6]
  • 1921 год — 189 жыхароў, 36 двароў[7].
  • 1931 год — 204 жыхары, 39 двароў[8].
  • Леанід Бурак (1930-1996) — вучоны ў галіне мовазнаўства, доктар філялягічных навук, прафэсар, заслужаны работнік адукацыі Рэспублікі Беларусь
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  4. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  5. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
  6. ^ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom IV - wynik wyszukiwania - DIR
  7. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 88.
  8. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 60

Літаратура

рэдагаваць