Карсаковічы
Карсако́вічы[1] — вёска ў Маладэчанскім раёне Менскай вобласьці. Карсаковічы ўваходзяць у склад Алёхнавіцкага сельсавету.
| Карсаковічы | |
| трансьліт. Karsakovičy | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Маладэчанскі |
| Сельсавет: | Алёхнавіцкі |
| Насельніцтва: | 27 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1773 |
| Паштовы індэкс: | 222323 |
| СААТА: | 6238830031 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°11′29″ пн. ш. 27°7′3″ у. д. / 54.19139° пн. ш. 27.1175° у. д.Каардынаты: 54°11′29″ пн. ш. 27°7′3″ у. д. / 54.19139° пн. ш. 27.1175° у. д. |
Карсаковічы на мапе Беларусі ±   Карсаковічы | |
Гісторыя
рэдагавацьУваходзіла ў склад Вілейскага павета Расійскай імперыі. У міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі, у гміне гміны Краснае [2][3][4][5].
Насельніцтва
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 278
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
- ^ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
- ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 28.
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 84.
- ^ http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_IV/423
Літаратура
рэдагаваць- Korsakowicze, wieś, powiat wilejski // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom IV: Kęs — Kutno. — Warszawa, 1883. — S. 423