Канстантын Казімер Бжастоўскі
Канстанты́н Казіме́р Бжастоўскі (1644 — 24 кастрычніка 1722, Дуброўна) — дзяржаўны й рэлігійны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, граф Сьвятога Стальцу. Канонік віленскі (ад 1661), катэдральны прапаведнік (ад 1664), сакратар духоўны вялікі літоўскі (1671—1684), біскуп смаленскі (1684—1687) і віленскі (ад 1687).
Канстантын Казімер Бжастоўскі | |
Герб «Стрэмя» | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | 1644 |
Памёр | 24 кастрычніка 1722 |
Пахаваны | |
Род | Бжастоўскія |
Бацькі | Цыпрыян Павал Бжастоўскі Барбара з Раецкіх[d] |
Дзейнасьць | каталіцкі сьвятар, каталіцкі біскуп |
Біяграфія
рэдагавацьЗ шляхецкага роду Бжастоўскіх гербу «Стрэмя», сын Цыпрыяна Паўла. У 1665 годзе распачаў навучаньне ў Рыме, дзе атрымаў ступень доктара тэалёгіі (1669 год).
У 1689 годзе на сойме ў Варшаве яго моцна зьняважыў адзін з дэпутатаў, аплачаных Сапегамі. У тым самым годзе быў адным з судзьдзяў, якія вынесьлі сьмяротны вырак за атэізм сапегаўскаму жаўнеру Казімеру Лышчынскаму.
У 1692 годзе ўцягнуўся ў новы канфлікт з Сапегамі (прычына — разьмяшчэньне гетманам вялікім літоўскім Казімерам Янам Сапегам войска на зіму ў касьцельных маёнтках). Біскупа падтрымаў кароль і вялікі князь Ян Сабескі, які імкнуўся паменшыць уплыў Сапегаў у Вялікім Княстве Літоўскім. 18 красавіка 1694 годзе ў Віленскай катэдры пракляў гетмана, што прычынілася да ўсплёску незадаволенасьці Сапегамі сярод шляхты. Супраць абвастрэньня канфлікту, які вёў да разгортваньня грамадзянскае вайны 1697—1702 гадоў паміж шляхтай і Сапегамі, выступіў Папа Рымскі. У 1697 годзе склаў кампраміснае пагадненьне з Сапегамі.
У Вялікую Паўночную вайну 1700—1721 гадоў падтрымаў караля і вялікага князя Аўгуста Моцнага, але потым далучыўся да Віленскае канфэдэрацыі. Прымаў у сваёй рэзыдэнцыі ў Верках маскоўскага гаспадара Пятра І, абараняў перад ім Грэка-Каталіцкую царкву. Гэта прывяло Пятра І ў гнеў, яго ледзь суцішыў гетман польны літоўскі Рыгор Антоні Агінскі.
У 1713 годзе запрасіў у Вільню рохітаў, у 1722 годзе — піяраў, якія адчынілі калегіюм[1]. У 1717 годзе склікаў сынод Віленскае дыяцэзіі.
Галерэя
рэдагаваць-
Партрэт К. Бжастоўскага. Невядомы мастак, 1673 г.
-
Партрэт К. Бжастоўскага, 1687 г.
-
Партрэт К. Бжастоўскага, 1687 г.
-
Панэгірык К. Бжастоўскаму, 1687 г.
-
Герб К. Бжастоўскага, 1689 г.
-
Герб К. Бжастоўскага, 1705 г.
-
Партрэт К. Бжастоўскага. Невядомы мастак, XVIII ст.
-
Партрэт К. Бжастоўскага (направа) у Менскай катэдры, здымак 1911 г.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Пазднякоў В. Бжастоўскія // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 326.
Літаратура
рэдагаваць- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4