Казлы (Вялейскі раён)
вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці Беларусі
Казлы́[1] — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Ільлянскага сельсавету.
| Казлы | |
| трансьліт. Kazly | |
_03.jpg)
| |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Вялейскі |
| Сельсавет: | Ільлянскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1771 |
| Паштовы індэкс: | 222431 |
| СААТА: | 6213827071 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°21′59″ пн. ш. 27°16′33″ у. д. / 54.36639° пн. ш. 27.27583° у. д.Каардынаты: 54°21′59″ пн. ш. 27°16′33″ у. д. / 54.36639° пн. ш. 27.27583° у. д. |
Казлы на мапе Беларусі ±   Казлы | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Гісторыя
рэдагавацьУ міжваенны час вёска знаходзілася вёска ў складзе гміны Хаценчыцы Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[2][3][4][5].
Насельніцтва
рэдагавацьСлавутасьці
рэдагаваць 
- Капліца Сьвятых апосталаў Пятра і Паўла
- Агаленьне «Вінцантова», 1,5 км на захад, у пясочным кар’еры
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
- ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
- ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
- ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 57.
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 78.
Літаратура
рэдагавацьKozły, wieś, powiat dzisieński // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom IV: Kęs — Kutno. — Warszawa, 1883. — S. 568