Званіца Жыровіцкага манастыра
Помнік сакральнай архітэктуры | |
Званіца Жыровіцкага манастыра
| |
Званіца Жыровіцкага манастыра
| |
Краіна | Беларусь |
Мястэчка | Жыровічы |
Каардынаты | 53°00′52.73″ пн. ш. 25°20′34.51″ у. д. / 53.0146472° пн. ш. 25.3429194° у. д.Каардынаты: 53°00′52.73″ пн. ш. 25°20′34.51″ у. д. / 53.0146472° пн. ш. 25.3429194° у. д. |
Званіца Жыровіцкага манастыра |
Званіца Жыровіцкага манастыра — помнік архітэктуры XIX стагодзьдзя ў Жыровічах. Знаходзіцца ў цэнтры мястэчка пад адрасам вуліца Саборная, 48Б, утварае на гэтай вуліцы пляц перад Прачысьценскім манастыром. Пры пабудове была ў юрысдыкцыі Сьвятога Пасаду, цяпер — у валоданьні Маскоўскага патрыярхату. Твор архітэктуры клясыцызму. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Гісторыя
рэдагавацьМураваную вежу-званіцу ў Жыровічах збудавалі ў 1828 годзе. Па гвалтоўнай ліквідацыі Грэцка-Каталіцкай (Уніяцкай) царквы ў 1839 годзе расейскія ўлады адабралі будынак званіцы ў Сьвятога Пасаду і перадалі ў валоданьне Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы).
Архітэктура
рэдагавацьПомнік архітэктуры клясыцызму. Гэта цэнтрычная, квадратная ў пляне 2-ярусная пабудова, завершаная паўсфэрычным купалам, аналягічным купалу Прачысьценскай саборнай царвы. Галоўны фасад дэкаруеццца накладным портыкам дарычнага ордэру з фрызам трыгліфаў. Бакавыя грані першага ярусу аздабляюцца глыбокімі філёнгамі, 4-гранны другі ярус — падвоенымі пілястрамі і карнізам з сухарыкамі[1].
Стаіць на адной плянавальнай восі з Прачысьценскай саборнай царквой і ўтварае пляц перад ёй[2].
Галерэя
рэдагавацьГістарычная графіка
рэдагаваць-
Н. Орда, 14.03.1865 г.
-
1879 г.
-
1879 г.
-
1882 г.
-
1890 г.
-
1898 г.
Гістарычныя здымкі
рэдагаваць-
да 1900 г.
-
1912 г.
-
С. Юндзіл, да 1915 г.
-
1915—1918 гг.
-
1916 г.
-
А. Віслоцкі, 1923 г.
-
А. Віслоцкі, 1925 г.
-
1939 г.
-
1930 г.
-
1937 г.
-
А. Віслоцкі, 1938 г.
-
Я. Булгак, да 1939 г.
Сучасныя здымкі
рэдагаваць-
Агульны выгляд
-
Галоўны фасад
-
Бакавы фасад
-
У панараме манастыра
Крыніцы
рэдагавацьЛітаратура
рэдагаваць- Караткевіч В., Кулагін А. Помнікі Слоніма. — Менск, Навука і тэхніка, 1983.
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Слонімскага раёна. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 752 с.: іл. ISBN 985-6302-61-7.
Вонкавыя спасылкі
рэдагавацьАб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр 411Г000537 |