Жывінбуд (імя)

Жывінбуд — мужчынскае імя.

Паходжаньне

Сьвітбода або Зьвітбода (Switbodo^[1], Suitbodo^[a]) — імя германскага паходжаньня^[2]. Іменная аснова -сьвінд- (-сьвент-, -сьвіт-) (імёны ліцьвінаў Швендэр, Сьвентальд, Сьвентагал; германскія імёны Schwender, Switald, Galsuintha) паходзіць ад гоцкага swinþs 'моцны, магутны'^[3], а аснова -буд- (-бод-) (імёны ліцьвінаў Будзівід, Будар, Будрых; германскія імёны Bodwidus, Buder, Boderich) — ад бургундзкага buda 'пасол, пасланьнік' або германскага bodo 'гаспадар'^[4]. Такім парадкам, імя Жывінбуд азначае «магутны пасланьнік»^[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Живинъбоудъ (умова 1219 году); Żywinbud (Хроніка Быхаўца)^[6]; Живибунъдъ^[b] (Густынскі летапіс); Живинбуд (Хроніка літоўская і жамойцкая)^[7].

Швэйбады (Szwejbod, Szweybod) — літоўскі шляхецкі род зь Віленскага павету^[9].

^ Паводле назвы мясцовасьці Suitbodeshusen
^ «В лето 6726… Данилъ… пойде зъ Галича ку Мстиславу, тестю своему, и любезьне прият бысть от него. И посем пойде въ Володымер свой, идеже прийдоша к нему послы о мире от князей литовских. Въ Литве же тогда старей бе князь Живибунъдъ»

^ Bünz E. Stift Haug in Würzburg: Untersuchungen zur Geschichte eines fränkischen Kollegiatstiftes im Mittelalter. — Göttingen, 1998. S. 671.
^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1383.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 22.
^ ПСРЛ. Т. 32. — М., 1975. С. 130.
^ ПСРЛ. Т. 32. — М., 1975. С. 22—23.
^ Валеры Пазднякоў, Жывінбуд, Электронная энцыкляпэдыя «Вялікае Княства Літоўскае»
^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 814.

Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. Аўтарскае выданне. — Менск, 2019. — 459 с. — (сьціслая вэрсія кнігі: Вытокі Вялікае Літвы. — Менск, 2021. — 89 с.)