Дэймонт
Дэймонт (Дэмонт, Дзімонт) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Дэймонт лац. Dejmont | |
| Deimund | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Dago (Daia) + Mund |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Дэмонт, Дзімонт |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Дэймонт» | |
Паходжаньне
рэдагавацьДаймунд або Дэймунд, пазьней Дэймант (Daimundo, Deimund[1], Daymont[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -даг- (-дак-, -таг-) (імёны ліцьвінаў Дагейка, Шыдаг, Ядаг; германскія імёны Dagiko, Sidag, Adago) паходзіць ад германскага daga 'палымяны, зіхатлівы, яркі, бліскучы'[4], а аснова -мунд- (-мунт-, -монт-) (імёны ліцьвінаў Монтгерд, Валімонт, Жыгімонт; германскія імёны Mundgerd, Walmont, Sigimunt) — ад германскага *mundô 'рука, абарона, крэўнасьць'[5] або гоцкага munds 'моц розуму, імкненьне', mundrs 'гарлівы, палкі'[6].
У Польшчы адзначаецца прозьвішча Дэймант (Deymont)[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Demontowicz (1671—1681 гады)[8]; Deymontowna (21 лістапада 1762 году[9] і 14 лістапада 1773 году[10]); mieszczan… Tadeusz Deymontowicz (красавік 1796 году)[11]; mieszczan… Kazimierza Deymątowicza… Kazimierzu Deymąntowiczu (7 сакавіка 1797 году)[12]; Michał Deymont[13].
Носьбіты
рэдагаваць- Ёсіф Банавэнтуравіч Дэймантовіч (Деймонтович) — шляхціч з ваколіцаў Шаўляў, які меў у валоданьні маёнтак Тытвідышкі на 1882 год[14]
- Аляксандра Якімаўна Дэмантовіч (Демонтович) — шляхцянка з ваколіцаў Шаўляў, якая мела ў валоданьні зямлю на 1882 год[14]
- Тэадозія Міхалаўна Дзімантовічава (Димонтовичева) — шляхцянка з ваколіцаў Цельшаў, якая мела ў валоданьні зямлю на 1882 год[15]
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Briggs K. An index to personal names in English place-names. — Nottingham, 2023. P. 99.
- ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 391.
- ^ Felder E. Die Personennamen auf den merowingischen Münzen der Bibliothèque nationale de France. — München, 2003. S. 123.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 30.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 180.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Smoczyński W. Les Noms de famille polonais d’origine lituanienne // Proceedings of the Thirteenth International Congress of Onomastic Sciences, Cracow, August 21—25, 1978 / edited by Kazimierz Rymut. Vol. 2. — Kraków, 1982. P. 439.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 135.
- ^ V, Mosėdžio miestelio ir aplinkinių kaimų senųjų gyventojų romos katalikų bažnyčios santuokos metrikų nuorašai
- ^ R, Mosėdžio miestelio ir aplinkinių kaimų senųjų gyventojų romos katalikų bažnyčios santuokos metrikų nuorašai
- ^ Тяжбы литовских крестьян и жителей местечек с управителями имений: сборник документов. Ч. 2. — Вильнюс, 1961. С. 484.
- ^ Тяжбы литовских крестьян и жителей местечек с управителями имений: сборник документов. Ч. 2. — Вильнюс, 1961. С. 495, 499.
- ^ Lithuanian studies. Vol. 3, 1973. P. 16.
- ^ а б Алфавитный список землевладельцев Ковенской губернии. — Ковна, 1882. С. 107.
- ^ Алфавитный список землевладельцев Ковенской губернии. — Ковна, 1882. С. 108.