Дагейка
Дагейка, Дакейка — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Дагейка лац. Dagiejka / Dahiejka | |
| Dagiko | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Dago + суфікс з элемэнтам -к- (-k-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Дакейка |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Дагейка» | |
Паходжаньне
рэдагаваць- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Дагіка або Дайка (Dagiko, Daiko) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -даг- (-дак-, -таг-) (імёны ліцьвінаў Дакель, Шыдаг, Ядаг; германскія імёны Dacilus, Sidag, Adago) паходзіць ад германскага daga 'палымяны, зіхатлівы, яркі, бліскучы'[2].
У Прусіі бытавала імя Tayko (1401 год)[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: бояръ господарыни королевое ее милости оболецъкихъ, наймя… Пашка Докгейковича (6 чэрвеня 1532 году)[4]; Степан Дакейко (1655 год)[5].
Носьбіты
рэдагаваць- Пашка Дагейкавіч — абалецкі баярын, які ўпамінаецца ў 1532 годзе
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 391.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 30.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 103.
- ^ Беларускі архіў. Т. 2. — Менск, 1928. С. 89.
- ^ Памятники истории Восточной Европы. Источники 15-17 вв. Том 4. (Monumena Historica Res Gestas Europae Orientalis Illustrantia). Крестоприводная книга шляхты Великого княжества Литовского 1655 г. — Москва — Варшава, 1999. С. 110.