Дакіла
Дакіла (Дакель) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Дакіла лац. Dakiła | |
| Dacil | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Dacco + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Дагела, Даўгіла |
| Вытворныя формы | Дакель |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Дакіла» | |
Паходжаньне
рэдагавацьДагіла або Дакіл (Dagilo[1], Dahilo, Dacilus) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -даг- (-дак-, -таг-) (імёны ліцьвінаў Дагейка, Шыдаг, Ядаг; германскія імёны Dagiko, Sidag, Adago) паходзіць ад германскага daga 'палымяны, зіхатлівы, яркі, бліскучы'[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Józef Dakiło (1817 год)[4].
Носьбіты
рэдагаваць- Алесь, Рыгор, Бэнэдыкт, Сямён, Максім і Сьцяпан Дакелі — жыхары вёскі Данейкаў (Наваградзкае ваяводзтва), якія ўпамінаюцца ў 1769 годзе[5]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 279.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 391—392.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 30.
- ^ Niemonajcie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Яўген Анішчанка, Ятры инвентарь 1769 тихинка, черневичи, кобыльники, Архіў гісторыка Анішчанкі, 25 лютага 2016 г.