Гудоўшчына
вёска ў Маладэчанскім раёне Менскай вобласьці Беларусі
Гудо́ўшчына[1] — вёска ў Беларусі, каля ракі Бярэзіны. Уваходзіць у склад Гарадоцкага сельсавету Маладэчанскім раёне Менскай вобласьці.
| Гудоўшчына лац. Hudoŭščyna / Gudoŭščyna | |
| |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Маладэчанскі |
| Сельсавет: | Гарадоцкі |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1773 |
| Паштовы індэкс: | 222313 |
| СААТА: | 6238813041 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°9′10″ пн. ш. 26°53′25″ у. д. / 54.15278° пн. ш. 26.89028° у. д.Каардынаты: 54°9′10″ пн. ш. 26°53′25″ у. д. / 54.15278° пн. ш. 26.89028° у. д. |
Гудоўшчына на мапе Беларусі ±   Гудоўшчына | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Назва
рэдагавацьГуда або Года (Gudo, Godo) — імя германскага паходжаньня[2].
Гісторыя
рэдагавацьУ міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе гміны Гарадок Вялейскaга павету, з 1927 году Маладэчанскaга павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[3][4].
Насельніцтва
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 659—660.
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. 1. — Warszawa, 1938. S. 6.
- ^ Eberhardt P. Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej // Dzieje Najnowsze. Rocznik L, 2018 (2). S. 95—100.
- ^ Słownik geograficzny... T. II. — Warszawa, 1881. S. 904.
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. VII, cz. II: Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka. — Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923. S. 80.
- ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. 1. — Warszawa, 1938. S. 27.
Літаратура
рэдагаваць- Gudowszczyzna, wieś, powiat wilejski // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom II: Derenek — Gżack. — Warszawa, 1881. — S. 904