Грыцукі́[1]вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Крывасельскага сельсавету.

Грыцукі
трансьліт. Hrycuki
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Вялейскі
Сельсавет: Крывасельскі
Насельніцтва: 8 чал. (2014)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1771
Паштовы індэкс: 222430
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°31′52″ пн. ш. 27°1′29″ у. д. / 54.53111° пн. ш. 27.02472° у. д. / 54.53111; 27.02472Каардынаты: 54°31′52″ пн. ш. 27°1′29″ у. д. / 54.53111° пн. ш. 27.02472° у. д. / 54.53111; 27.02472
Грыцукі на мапе Беларусі ±
Грыцукі
Грыцукі
Грыцукі
Грыцукі
Грыцукі
Грыцукі

На 2014 год налічвалася 8 пастаянных мясцовых жыхароў і звыш 40 дачнікаў[2].

Гісторыя

рэдагаваць

З 1793 году пасьля другога падзелу Рэчы Паспалітай Грыцукі, як і ўся Вялейшчына, уваходзіла ў склад Расейскай імпэрыі, быў утвораны Вялейскі павет у складзе спачатку Менскай губэрні, а з 1843 году — Віленскай губэрні. Уваходзіла ў склад Вялейскага павету Расейскай імпэрыі. У міжваенны час знаходзілася ў складзе Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі, у гміне Куранец[3][4][5][6].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1866 год — 80 жыхароў, 9 двароў[7]
  • 1921 год — 163 жыхары, 25 двароў[8].
  • 1931 год — 176 жыхароў, 28 двароў[9].
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
  2. ^ Тацьцяна Лазоўская. Ці ёсьць пэрспэктыва ў «непэрспэктыўных» // Мясцовае самакіраваньне : газэта. — 5 сакавіка 2014. — № 4 (324). — С. 1, 2.
  3. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  4. ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  5. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  6. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
  7. ^ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom III - wynik wyszukiwania - DIR
  8. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 88.
  9. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 60

Літаратура

рэдагаваць