Відугер
Відугер (Відугір, Відугар) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Відугер лац. Vidugier / Viduhier | |
| Wideger | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Wido + Gero |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Відугір, Відугар |
| Зьвязаныя імёны | Гервід |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Відугер» | |
Паходжаньне рэдагаваць
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Відыгер або Відгер (Wideger, Widger) і Гервіда (Gervida) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -від- (імёны ліцьвінаў Відмунд, Мельвід, Торвід; германскія імёны Widmund, Melvid, Torvid) паходзіць ад гоцкага wida 'повязь, злучэньне, моцнасьць' або ад гоцкага і германскага widus 'дрэва'[2], а аснова -гер- (-гар-, -гір-) (імёны ліцьвінаў Гералт, Гермонт, Бутгер; германскія імёны Gerolt, Geromont, Butger) — ад стараісьляндзкага geirr, стараверхненямецкага gēr 'дзіда'[3].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Widegerius (Widgerius)[4].
У Польшчы адзначаецца прозьвішча Відугер (Widugier)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: о забиранье властъныхъ кгрунътовъ, поль, зарослей, пасекъ Видукгары (29 кастрычніка 1561 году)[6]; w grodzieńskim pow. <…> od wsi Widzigir (1 жніўня 1660 году)[7]; Widgiery (1744 год)[8].
Носьбіты рэдагаваць
- Іван Відугір — сябра падатковага ўраду Панявескага павету на 1897 год[9]
У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпаміналіся сяло Відгіры каля Пянянаў і каралеўскае сяло Відугіры ў Вількамірскім павеце[10].
На 1909 год існаваў хутар Выдугер у Наваградзкім павеце Менскай губэрні[11].
На гістарычнай Лідчыне існуе вёска Відугараўшчына (Відугераўшчына).
Глядзіце таксама рэдагаваць
Крыніцы рэдагаваць
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 587, 1567.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 98.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 612.
- ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 356.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 249 (35) (1554—1568). — Vilnius, 2018. P. 159.
- ^ Metryka Litewska. Księga wpisów Nr. 131. — Warszawa, 2001. S. 144.
- ^ Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. T. 3: Dekanat Olwita. — Bakałarzewo, 2009. S. 173.
- ^ Памятная книжка Ковенской губернии на 1898 год. — Ковна, 1897. С. 206.
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 78, 80.
- ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 32.