Вігерд
Вігерд (Вігірд) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Вігерд лац. Vigierd / Vihierd | |
| Wigerd | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Wigo + Gerd |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Вігірд |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Вігерд» | |
Паходжаньне
рэдагаваць- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Вігард або Вігерд (Wicgard, Wiggerd[1], Wigerd[2], Vígærðr[3][4]) — імя германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова -віг- (-вік-) (імёны ліцьвінаў Вігунт, Вігмонт, Лодвік; германскія імёны Wigunt, Wigmunt, Lodvigus) паходзіць ад гоцкага і германскага wigs 'вайна, бойка', а аснова -гард- (-герд-, -герт-) (імёны ліцьвінаў Альгерд, Мундыгерд, Тэўтыгерд; германскія імёны Algardus, Mundgerd, Teutgerdis) — ад гоцкага gairdan 'падпяразваць' (пераноснае 'ахоўваць'), garda 'агароджа' (пераноснае 'ахова, бясьпека')[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: чоловековъ… а Довъкгуча Викгирдовича… а Довъкга Викиртовича (3 студзеня 1519 году)[7]; енералъ его королевской милости дворный и возный повету Ошменского Якубъ Викгирдъ… Я Якубъ Викгирдъ… Якубъ Викгирдъ енералъ возный рукою власною (5 сьнежня 1613 году)[8]; Jan Wigierd (1890 год)[9].
Носьбіты
рэдагавацьВігерды (Wigerd) гербу Адравонж — шляхецкі род Рэчы Паспалітай[10].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Meineke B. Ortsnamen des Kreises Herford. — Bielefeld, 2011. S. 301.
- ^ Oorkondenboek van Holland en Zeeland: Uitgegeven van wege de Koninklijke akademie van wetenschappen. — Amsterdam, 1866. S. 68.
- ^ Peterson L. Nordiskt runnamnslexikon. — Uppsala, 2007. S. 255.
- ^ Vígærðr, Nordic Names
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 599.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 25 (1387—1546). — Vilnius, 1998. P. 90—91.
- ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 8. — Вильна, 1870. С. 135.
- ^ Wizerunek Rzeczypospolitej Polskiej. T. 1. — Kraków, 1890. S. 163.
- ^ Gajl T. Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodow. — Gdańsk, 2003. S. 320.