Ве́штарты[1] — вёска ў Беларусі, каля ракі Лучайкі. Уваходзяць у склад Навасёлкаўскага сельсавету Пастаўскага раёну Віцебскай вобласьці.

Вештарты
лац. Vieštarty
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Віцебская
Раён: Пастаўскі
Сельсавет: Навасёлкаўскі
Насельніцтва: 3 чал. (2019)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2155
Нумарны знак: 2
Геаграфічныя каардынаты: 55°3′5.00″ пн. ш. 27°1′22.01″ у. д. / 55.0513889° пн. ш. 27.0227806° у. д. / 55.0513889; 27.0227806Каардынаты: 55°3′5.00″ пн. ш. 27°1′22.01″ у. д. / 55.0513889° пн. ш. 27.0227806° у. д. / 55.0513889; 27.0227806
Вештарты на мапе Беларусі ±
Вештарты
Вештарты
Вештарты
Вештарты
Вештарты
Вештарты

Віструд (Wistrud) — імя германскага паходжаньня[2][3]. Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, імя Вештарт складаецца з фармантаў -віс- (-віш-), які паходзіць ад гоцкага wis 'мудры, абазнаны', і -торт- (-трут-), які паходзіць ад гоцкага і германскага þruþs 'мажнасьць, веліч'[4]. Такім парадкам, імя Вештарт азначае «мажнасьць мудрасьці»[5]. Апроч таго, адзначалася германскае Вістард (Guistardus), вытворнае ад фарманту -віст- (-вест-)[6].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1921 год — 63 чалавекі[7].
  • 1931 год — 47 чалавек[8].
  • 2009 год — 3 чалавекі
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf)
  2. ^ Knorr F. Germanische namengebung: ein versuch der lösung des namenrätsels. — Berlin, 1912. S. 27, 154.
  3. ^ Verdeutschungsbücher des Allgemeinen deutschen sprachvereins. — Berlin, 1900. S. 74.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17, 19.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 20.
  6. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 235.
  7. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. VII, cz. II: Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka. — Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923. S. 27.
  8. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. 1. — Warszawa, 1938. S. 39.