Вардамічы

вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці Беларусі

Ва́рдамічы[1] (таксама сустракаецца — Ва́рдавічы[1]) — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Даўгінаўскага сельсавету.

Вардамічы
трансьліт. Vardamičy
Вардамічы
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Вялейскі
Сельсавет: Даўгінаўскі
Насельніцтва:
  • 33 чал. (2019)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1771
Паштовы індэкс: 222424
СААТА: 6213817016
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°43′6″ пн. ш. 27°40′33″ у. д. / 54.71833° пн. ш. 27.67583° у. д. / 54.71833; 27.67583Каардынаты: 54°43′6″ пн. ш. 27°40′33″ у. д. / 54.71833° пн. ш. 27.67583° у. д. / 54.71833; 27.67583
Вардамічы на мапе Беларусі ±
Вардамічы
Вардамічы
Вардамічы
Вардамічы
Вардамічы
Вардамічы
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

рэдагаваць

У міжваенны час вёска знаходзілася ў складзе гміны Даўгінава, Вілейскaга паветa, Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[2][3][4][5].

У міжваенны перыяд (1923—1939) у Сачыўкі месцілася памежная застава KOP.

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1931 год — 202 чалавекi[6]
  • 1921 год — 213 чалавекi[7]

Славутасьці

рэдагаваць
 
  • Сьвята-Георгіеўская царква (1870 ?)
  1. ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. ^ https://web.archive.org/web/20220427214757/https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  4. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  5. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.
  6. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 58.
  7. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 78.

Літаратура

рэдагаваць