Бярэзава

вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці Беларусі

Бярэ́зава[2]вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Вязынскага сельсавету.

Бярэзава
трансьліт. Biarezava
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Вялейскі
Сельсавет: Вязынскі
Насельніцтва: 11 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1771
Паштовы індэкс: 222417[1]
СААТА: 6213813006
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°26′20″ пн. ш. 27°5′37″ у. д. / 54.43889° пн. ш. 27.09361° у. д. / 54.43889; 27.09361Каардынаты: 54°26′20″ пн. ш. 27°5′37″ у. д. / 54.43889° пн. ш. 27.09361° у. д. / 54.43889; 27.09361
Бярэзава на мапе Беларусі ±
Бярэзава
Бярэзава
Бярэзава
Бярэзава
Бярэзава
Бярэзава

Гісторыя

рэдагаваць

У 1866 годзе вёска ў складзе Вілейскага павета Расійскай імперыі.

У 1921—1945 гадах вёска ў складзе Польскай Рэспублікі, Віленскага ваяводства, Вілейскага павета, гміны Вязынь[3][4][5][6].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 2010 год — 11 чалавек
  • 1999 год — 16 чалавек
  • 1931 год — 66 чалавек[7].
  • 1921 год — 53 чалавекі[8].
  1. ^ zip.belpost.by
  2. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 145
  3. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 60.
  4. ^ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  5. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  6. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
  7. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 29
  8. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 89.

Літаратура

рэдагаваць
  • Berezowo, wieś, powiat wilejski, gmina Wiazyń //  — S. 110