Бон Андрэ Жано дэ Мансі

Бон Андрэ Жано дэ Мансі, мелы тытул герцаг дэ Канэльяна (па-француску: Bon Adrien Jannot de Moncey, duc de Conegliano, 1754—1842) — маршал Францыі; пачаўшы службу з 15 гадоў, простым радавым, у 1794 годзе быў ужо дывізіённым ґенэралам. У 1799 годзе ён камандаваў заходне-пірэнэйскім войскам, а ў 1800 годзе перайшоў у Італію праз Сэн-Гатард.

Бон Андрэ Жано дэ Мансі па-француску: Bon-Adrien Jeannot de Moncey
31 ліпеня 1754 — 20 красавіка 1842
Месца нараджэньня	Мансі
Месца сьмерці	Парыж
Прыналежнасьць	Каралеўства Францыя Францускае каралеўства Француская Рэспубліка Француская імпэрыя Каралеўства Францыя Каралеўства Францускае
Род войскаў	Пяхота
Гады службы	1771—1830
Званьне	Маршал Францыі
Камандаваў	Генэрал-інспэктар Жандармэрыі Губэрнатар інвалідаў
Бітвы/войны	Рэвалюцыйныя войны Напалеонаўскія войны Гішпанская экспэдыцыя
Бон Андрэ Жано дэ Мансі ў Вікісховішчы

Пры заснаваньні імпэрыі Мансі атрымаў чын маршала, а ў 1805 годзе — тытул ґерцаґа дэ Канэльяна; у 1808-9 гг., камандуючы корпусам у Гішпаніі, садзейнічаў авалоданьню Сарагосай; у 1814 годзе, калі займаў пасаду начальніка штаба Нацыянальнае ґвардыі, браў удзел у абароне Парыжа; у 1815 годзе за адмову ад старшынства ў судзе над маршалам Нэям падвергся 3-месячнаму зьняволеньню; у 1823 годзе камандаваў корпусам у войсках герцага Ангулемскага у Гішпаніі; пры Люі-Філіпе быў кашталянам парыскага дому Інвалідаў.